woensdag 5 november 2014

Ik ben Waaks!

Gisteravond hebben we een presentatie bijgewoond van het project Waaks! Toen we De Meerpaal binnenkwamen konden we kiezen uit Waaks! en Ali B. Het werd dus Waaks! in de zaal ernaast.
Het project heeft tot doel de veiligheid in Dronten te bewaken en vergroten door goed op te letten tijdens het uitlaten van honden. Toen ik de eerste keer ervan hoorde, had ik niet veel belangstelling. Ik bedoel : ik let meestal goed op. En ik weet nog van de slogan : die pet past iedereen. Die slogan kreeg door de jaren heen een heel andere lading. Maar anderhalve week geleden, gaf een vreemd voorval mij de doorslag om toch te gaan.
Op een namiddag zag ik een jongeman met capuchon over zijn hoofd en een blikje drank in zijn hand voor ons huis op het pleintje staan. Hij keek nogal opvallend rond. Ik had hem niet eerder gezien. Ik liep naar het raam en keek nadrukkelijk naar hem. Toen hij mij zag staan, draaide hij zich resoluut om en ging uit mijn gezichtsveld bij een muur staan. Ik zag af en toe een deel van zijn arm. Omdat hij ter hoogte van het raam van oma stond ben ik naar buiten gegaan. Zodra hij mij zag rende hij hard weg. Oké, misschien schrok ie gewoon van mijn uiterlijk want moeders mooiste ben ik niet. Hoe dan ook, een vreemde snuiter met dito gedrag. Oma had hem bij haar naar binnen zien kijken en vond hem er griezelig uitzien. Dus ik besloot alsnog naar de info-avond van Waaks! te gaan.

Het was een zinvolle en leerzame avond, waarin de genodigden (zo goed als volle zaal!) tekst en uitleg kregen over Waaks! Na een introductie van de burgemeester, werd het project nader toegelicht door iemand van de politie. En natuurlijk bevond zich onder het publiek iemand die dacht politieagent te zijn
geworden. Dat kwam misschien door de penning die uitgereikt werd. Maar het betrof geen politiepenning, maar een voor honden. Dus hij is voor Fenna.
Ik maakte voor het eerst de burgemeester van Dronten, Aat de Jonge, van dichtbij mee. Een sympathieke, humoristische man.Hij maakte de grap die ik net eerder in gedachte deed. Hij vroeg namelijk aan de zaal : "Ik neem aan dat iedereen hondenbelasting betaalt?" Haha!
Aan het eind van de avond werd een aantal paraplu's verloot. In de zaal naast de onze, waar Ali B optrad, is het al die tijd opvallend stil gebleven. Geen gelach, geen zang of muziek, maar ook geen gehuil. En vooral dat laatste is belangrijk.