Gisteren ging ik na lange tijd weer eens naar Lelystad. Terug in de tijd, zo leek het. Ik reed via de wijk Tjalk naar de wijk Botter. Ik moest daar even een afspraak nakomen. Toen ik die route reed en om me heen keek, dacht ik : "Jeetje, heb ik hier 17 jaar gewoond?" Het begon steeds meer tot me door te dringen, hoe stads de omgeving is. Niet alleen vanwege de drukte, maar vooral ook vanwege de vervuiling. Wat een bende! Het leek erger dan voorheen. Maar het kan zijn dat ik zo gewend was geraakt aan dat beeld, dat het mij niet zo opviel. Ik was er blijkbaar mee vergroeid. In Leiden viel me dat trouwens ook op. Maar wellicht komt het omdat ik nu uit een aanzienlijk schonere omgeving kom.
Hoewel de stad maar twintig kilometer naar het westen ligt, is de invloed vanuit de Randstad merkbaar. Drukte, haast en stress overheersen het straatbeeld. Met als rustpunt langs een volle dreef een coffeeshop : to blow your mind away.
Het parkeren is nog gratis. Maar voor hoelang? De parkeertarieven gaan omhoog en men is naarstig op zoek naar nog meer inkomsten. Toen men in Doe Mere parkeergeld ging innen, was dat reden voor ons om Almere te mijden. We zijn sindsdien van Almere los. Misschien een les voor Lelystad?
