Moluks bloed

Mijn oma van Ambon

Er staan twee bezoekers voor het hek. Fenna blaft als gewoonlijk. Ik stuur de keffende Friezin maar naar binnen. Meneer komt als eerste de tuin in. Ik schudt hem de hand. Als ik haar een hand geef, zie ik iets bekends in haar gezicht. Al weet ik niet wat het is. Na een kort praatje vraagt mevrouw : "Bent u van Molukse afkomst?"
Het is koud (en nat) half elf. Ze komt samen met haar partner, volgens afspraak, even iets ophalen. Ze zijn een half uur vroeger dan gepland, maar dat is geen enkel probleem voor deze early riser. Terwijl haar man bezig is met datgene waar ze voor kwamen, vertel ik haar, als antwoord op haar vraag,  in een notendop over mijn oma en de stamboom van mijn moeder. Ze is erg enthousiast en zegt dat ik daar een boek over zou moeten schrijven. Vanwege mijn falend geheugen weet ik niet meer wat ze zelf doet. Ze vertelde wel iets in de richting van boeken schrijven, auteurs. Ik vond het een interessant gesprekje, in een te korte tijd. Ik voelde me erg op mijn gemak. Er was iets bijzonders. Maar wat? En wat het boeken schrijven betreft : daar denk ik de laatste tijd nog wel eens aan.
Het komt niet vaak voor dat iemand in mij Moluks bloed ziet. Het aantal keren is op een hand te tellen. Toch doet het me telkens weer iets.