donderdag 23 oktober 2014

Wel kattenpis!

Tom Tom?
Ben net weer terug van een boodschap. Ik wilde even iets ophalen bij iemand. Toen ik aangebeld had, deed een mevrouw in een soort konijnenpak(!) open. Ze groette me vriendelijk, gaf me een hand en nodigde me uit even binnen te komen. Dat laatste klonk gemakkelijker dan gedaan. De gang was al smal, maar een hardtop van de cabrio halveerde hem nog eens. Op zich niet zo erg. Erger vond ik een wat vreemd luchtje, dat ik rook. Toen ze de huiskamerdeur open deed, herkende ik het : kattenpis! Wat een vieze zware lucht in die huiskamer! Op de bank lag een zwarte kat, die mij wat schaapachtig aankeek. In de kamer stond een emmer met een wat grauw gekleurde vloeistof, waar een soort bruin vel op dreef. In die emmer stond een mop. Verder zag ik geen huisdieren. Ze verontschuldigde zich vanwege haar huispak. Ze kon zo naar het carnaval.  "Ik ben wat ziek en dit pak is lekker warm", zei ze.  Ik kreeg het ook warm, maar dan vanwege een paniekaanval.
Ik handelde maar vlug de kwestie af en zei, dat ik hierna snel naar huis moest vanwege een afspraak. Buiten haalde ik opgelucht adem en genoot extra van de frisse ochtendlucht.
Van tijd tot tijd vragen we bezoekers of ze na binnenkomst soms een honden- of kattengeur ruiken. Voor je het zelf in de gaten hebt, heeft een geurtje bezit genomen van de woning. Wie huisdieren heeft ruikt op een gegeven moment zelf niet meer eventueel aanwezige geurtjes. Vandaar de vraag. Met Fenna en Tom valt het reuze mee.
Soms rook men wel eens wat. Dat was wanneer ik met de hond(en) in de regen had gelopen. Maar die geur was meestal die van teershampoo, speciaal voor honden. Zeker geen kattenpis!