Ja, ik doe er niets tegen. Dat heeft geen zin. Dus geen diëten en geen jojo toestanden, geen weegschalen, geen sociale controle en..... vooral mezelf niet vergelijken met anderen. Dus ook niet met mannen die minder of nog veel meer overgewicht hebben dan ik. Kortom : ik hou mezelf gewoon niet voor de gek en maak mezelf niet bang. Ik ben fysiek zoals ik ben. In het verleden is het me opgevallen, dat na het sporten iets in mijn hoofd schreeuwde : "Ga nu maar lekker snacken, jôh!" Dat geschreeuw hield pas op na de zoveelste kroket en ik weer bij AF was.
Daar heb ik zonder uitgebreid sporten helemaal geen last van. Het zelfde geldt voor een dieet. Een dieet is wat mij betreft een soort straf. Net als een maagbandje, een nicotine pleister enz.. Allemaal gemene kunstgrepen waar anderen aan beter van worden. Niet ik. Anderen willen geld maken van andermans psychisch probleem. Want dat is overgewicht in de meeste gevallen. De knop moet om. Een andere levensstijl, waar een andere manier van eten, bewegen en denken in voorkomt. Helaas, mijn huidige levensstijl bevalt me uitstekend. Dus waarom veranderen? Ik drink en rook niet, doe veel aan lichaamsbeweging en let op het eten.
Ik maak me dus niet druk over mijn overgewicht. Ik laat acht kilo meer lichaamsgewicht mijn dagelijks leven niet verpesten. Helemaal niet omdat anderen dat graag willen.