Omdat ik verantwoordelijk was voor het de loopbaan en het welzijn van een groep medewerkers, hanteerde ik een bepaalde werkwijze. Ik had zonder meer al een gemeende belangstelling voor hen, wat de relatie al een stuk gemakkelijker maakte. Daarnaast maakte ik van elk gesprek een verslagje (met een kopie voor de medewerk(st)er) en hield ik voor elk van hen een actielijstje bij met deadlines. Actiepunten handelde ik binnen drie werkdagen af en meldde het resultaat aan de betreffende gesprekspartner. Datum en tijdstip van de terugkoppeling werden dan ook vastgelegd.
Brieven, telefoonnotities en e-mails handelde ik ook heel gestructureerd af. Je kent het vast wel : iemand stelt drie vragen in een mail of brief en krijgt slechts op één antwoord of slechts een punt wordt afgehandeld. Slordig!
Ik beantwoordde dit soort correspondentie van boven tot onder per onderdeel af. Dat leerde ik al op school. Die werkwijze is zo gewoon voor mij, dat het mij direct opvalt als ik een 'halfbakken' antwoord krijg, als ik iets schriftelijk gevraagd heb. Tot slot : ik ging er steevast vanuit, dat degene aan de andere kant van de lijn of tafel, mijn klant, ook voor mijn inkomen zorgde. Ook ten tijde van de winkel hanteerde ik die werkwijze. Ik heb de indruk dat bij veel bedrijven en instellingen men zich daar niet meer van bewust is. Zorgvuldig werken neemt alsmaar af.