dinsdag 7 oktober 2014

Over privacy gesproken

Als beginnend automatiseerde kreeg ik al ras te maken met gegevensopslag. In die periode en later was het nogal belangrijk dat informatie op de juiste manier vastgelegd werd. Zo had het bedrijf een kaartenbak waarin ponskaarten met klantgegevens waren opgeslagen.
Er waren twee bakken met klanten van A t/m Z. Die vormden toen het centrale klantenbestand. Als er iets gewijzigd moest worden, dan trok ik daar de kaart van de betreffende klant uit, bracht de wijziging aan en stopte de nieuwe kaart op de juiste plek weer terug in de bak.
Tegenwoordig, ruim 40 jaar alter, is het wijzigen van basisinformatie een bijna ondoenlijk iets. Mijn adreswijziging heb ik bij bepaalde financiële instellingen meer dan drie keer moeten doorgeven. Sommige correspondentie van een en hetzelfde bedrijf kwam op het oude, andere op het nieuwe adres terecht. Financiële instellingen en overheden hebben vaak een grote mond over privacy. En toch sturen ze vertrouwelijke informatie naar een verkeerd adres.
We krijgen hier nog steeds post van vorige bewoners. Tot zelfs drie huurders terug. Ja, we hebben al vaak aangegeven dat ze hier niet meer wonen. En ja, daar zit ook weer een bankinstelling bij. En ja, ook daarvoor zijn we speciaal naar die SNS bank geweest. Maar de post blijft komen. Ook weer vandaag. En we zijn ruim een jaar verder. Dus ik ben niet de enige die te maken heeft met slordig werkende financiële bedrijven. In dergelijke situaties kan men zo'n klant toch aan een fictief adres koppelen?
Er komt ook andere post voor die vorige huurders. Op bepaalde enveloppen staat aan de buitenkant met vette letters : DWANGBEVEL of Ministerie van Justitie of Deurwaarder en/of CJIB Leeuwarden. Dat mag iedereen blijkbaar dus wel weten.