De Sparta van Jan.
Begin jaren 60 kocht wijlen mijn zwager Jan een mooie, sportief uitziende bromfiets. Een Sparta. Hij ging daarmee naar zijn werk, de MLD, die op Valkenburg (ZH) een vliegbasis had. Met mijn zus is ie op de bromfiets ook op bezoek gegaan bij familie, die in België (Antwerpen / Deurne) woonde. Een flinke rit, die echter zonder problemen werd gemaakt. Afgezien van het uren rijden achter een mestwagen (goed voor de longen, beweert menige veehouder) en het trotseren van een flinke
regenbui (slecht voor de gewrichten volgens mamma). Onderweg werd de kletsnatte kleding verwisseld voor droge. De terugweg verliep heel anders. Wijlen mijn oom Daaf vond het maar niks, zo'n grote afstand op een brommer. Die zette het jonge stel op de trein, nadat de tank bij het station even geleegd werd..... De Sparta mocht met een volle tank benzine immers niet de trein in.
Gedurende een korte periode, midden jaren 60, heeft de Sparta zelfs drie personen vervoerd. Pappa Jan, bijna zittend op de tank, dochtertje in het midden en mamma achterop. Maar toen de tweede dochter op komst was, begon Jan aan een autootje te denken. Dat kwam mede omdat de Sparta steeds slechter ging presteren.
Zo kwam Jan op een dag met zijn Sparta naar de Splinterlaan. "Hier, houd hem maar want hij rijdt amper", waren zijn voor ons, mijn broer Joop en ik, verrassende woorden. Yeah!