En dan, als een duveltje uit een doosje, springt ze opeens tevoorschijn. Een kleine zwart-witte poes. Een mij inmiddels bekend ritueel voltrekt zich. Terwijl Fenna met kwispelende staart stilstaat, geeft de kleine dakhaas kopjes tegen haar borst. Dan gaat ze liggen rollen om Fenna uit te dagen. Zolang Fenna alleen met haar snuit reageert (ze duwt dan tegen de buik van de poes) gaat het goed. Maar zodra ze haar poten wil gebruiken, springt de poes op en rent weg om direct daarna weer terug te keren. Een leuk gezicht als die twee zo spelen. Ook een raar gezicht, want Fenna gaat heel anders met Tom om. Die relatie is er echt een van kat en hond. Of komt het omdat Tom rood is? Fenna heeft niets met rode katers en poezen. Maar dit zwart-wit geval is duidelijk haar vriendinnetje.