Vandaag ben ik begonnen met het opknappen van een stationsfiets. Ik weet, dat klinkt strijdig. Zo'n oud barrel is goed om bij het station neer te kwakken, want de kans is erg groot dat ie of gesloopt of gejat wordt.
Toch moet zo'n oude fiets aan bepaalde eisen voldoen. Zoals lekvrije banden, goede remmen en een goed gespannen ketting. Met de wintermaanden voor de deur is een werkende verlichting ook wel interessant. De politie gaat namelijk in de donkere dagen veel meer op verlichting controleren.
Ik heb de klassieke verlichting maar verwijderd. Hij deed het niet, de lampjes waren goed, maar de dynamo liep erg stroef. Komt bij dat ik een hekel heb aan de bedrading. Dus weg ermee. Ze maken plaats voor verlichting op batterijen. Niet die pruldingen voor aan je mouw of om je vinger, maar een heuse koplamp en een echt achterlicht op het spatbord.
Tussendoor heb ik even het slot van een tuinhek in orde gemaakt voor een bewoonster. Ze is nogal bang voor inbrekers. Ergens logisch, want hier in de buurt is het de laatste tijd al vier keer raak geweest. Maar ze kan weer rustig slapen, want het slot werkt als vanouds(hoorn). De fietsenzaak wil dan weliswaar geen beroep meer op me doen, ik heb wel twee jaar een betaalde opleiding tot fietsmonteur gekregen. Haha!
Zo ben ik ook omgegaan met werksituaties, waarin mijn dienstverband zou eindigen (vrijwillig of vanwege reorganisaties). Vanaf dat moment begon ik eerst goed rond te kijken en stak vervolgens de mij ontbrekende ervaring/kennis in mijn zak. Goed voor mijn CV; op naar de volgende klus.