woensdag 1 februari 2017

Il silenzio

We waren een keer in Luxemburg met vakantie. Ergens in de jaren 80. Ik beschikte toen over een blauwe VW Passat Hatchback met de kleinste dieselmotor die er was. Dat blokje zat in die tijd ook in de VW Golf. Ik ben geregeld ingehaald door schildpadden. Wat een slome bak was dat! Bij Luik werden we ingehaald door 2CV's! We hadden geen gordijnen in die VW. maar gelukkig kende men ons daar niet. Om je dood te schamen. Maar ach, het was een leasewagen. En je weet een gegeven wagen mag je niet onder de motorkap (be)kijken.
We stonden met onze tent op een terrassencamping in heuvelachtig gebied. In de eerste week viel een enorme regenbui. Typisch weer voor Luxemburg. We stonden zelf gelukkig hoog en droog, maar beneden ons stroomde plots een heuse rivier.
Een flinke stroom water ging dwars door de tenten daar. Nu was het onze beurt om te lachen. Haha! Zittend onder de luifel genoten we van het geploeter beneden ons. Toen we arriveerden was er nauwelijks plaats. Dus werden wij hogerop naar een speeltuin verwezen. Sommige gasten vonden het blijkbaar grappig dat wij daar, op die bult, onze tent moesten opzetten.
Op een mooie, droge zomeravond zaten we voor onze tent, toen plotseling een trompet klonk. We hoorden de begintonen van een bekend nummer uit de jaren 60 : Il Silenzio. Het geluid galmde tussen de heuvels, we kregen er kippenvel van. Het was een van de campinggasten, die dat nummer blies. Dat deed hij een paar avonden weer. Prachtig! Telkens als ik dat nummer hoor, zie ik ons weer op die camping in Luxemburg.