Daar overhandigden we de informatie omtrent de keuringsaanvraag met de mededeling, dat we vier extra zitplaatsen wilden krijgen op het kenteken. Er stonden nu twee, inclusief bestuurder, op. Na een administratieve afhandeling kregen we een mapje met wat documenten mee. Ik moest de camper achter een Mercedes parkeren, die voor deur nr 2 stond te wachten. We namen plaats in de wachtkamer in afwachting van datgene wat zou gaan gebeuren.
Nog geen 10 minuten later werd de Mercedes naar binnen geroepen. Hij ging deur nr 3 binnen. Conform het verzoek reed ik de Ducato naar de plek waar de Mercedes had gestaan. Nog voordat ik de wagen kon verlaten, gebaarde een keurmeester, dat ik de camper naar binnen mocht rijden. "Zo, zo, wat een snelle organisatie", dacht ik en reed de Duc vrolijk naar binnen. Ik moest in de lengte over een lange diepe goot / smeerkuil rijden, van waaruit monteurs de voertuigen van onderen kunnen bekijken. In dit geval lag er niemand in de goot.
Een jongeman stelde zich voor en vroeg naar de documenten. We gaven nog even een toelichting en toen kroop hij de wagen in voor de controle. Vooraf checkte hij het chassisnummer en nog wat andere technische gegevens van de Ducato. Na de controle van de binnenruimte mocht ik van hem op mijn verzoek even de smeerkuil in, om de wagen van onderen te bekijken. De keurmeester ging mij voor en keek even mee. Hij vond de onderkant er behoorlijk goed uitzien.