Toen Trump besloot de grenzen te sluiten voor een aantal moslimlanden, stond een groot deel van de wereld op z'n kop. Opvallend genoeg niet die landen, voor wie de grenzen gesloten werden. Die begrepen het wel. Men sprak verontwaardigd over discriminatie (voor die sufferds : een grens hebben /trekken is altijd discriminatie) en islamofobie. Maar ja, het ging over terrorisme bestrijding, sufferds. Als ik Volendammers zou uitsluiten, dan ben ik toch geen palinghater? Haha! Ik ben niet gek!
Hier in Europa doet men hetzelfde : mensen uit bepaalde landen uitsluiten. Bij ons heet dat : opvangen in de regio. Of wel : tot hier en niet verder! In wezen hetzelfde als wat Trump doet. Maar natuurlijk is dat 'anders'. Wij trekken ook een grens, alleen ligt die niet in eigen land! Dus eigenlijk is dat nog erger, dan je eigen voordeur sluiten. Het opvangprobleem wordt verschoven naar andere (minder ontwikkelde) landen. Da's handig! Selectief gezeur en gedrag dus en misbruik maken van anderen.
Er zijn sufferds die denken dat als je stiekem mijn huis bent binnengekomen, je tot mijn familie behoort. Haha! Op nationaal niveau is dat echt niet anders. Een illegaal is dus geen immigrant. Ik zie bijna wekelijks dat men in Australië op illegalen jacht maakt. Dat heet handhaving, mensen. Eng woord hè?
In eigen land waarschuwt de politie met name ouderen niet zomaar de deur open te doen als er aangebeld wordt. Huh? Ja, we weten het wel. Maar zodra het over onze nationale deuren gaat, staan die wagenwijd open. We hebben wel een bel, maar die wordt nauwelijks gebruikt.
Wij hebben ook al een aantal mensen gewaarschuwd niet zomaar de deur open te doen. Ze kijken niet eens door het raam om te zien wie er aangebeld heeft. Dat kan al langere tijd niet meer. Veel ouderen zijn nog te goed van vertrouwen. Net als onze overheden, die hen waarschuwen. We adviseren ouderen ook 's avonds helemaal niet open te doen. Voor je het weet staan er een paar hoofddoekjes of bivakmutsen in je huiskamer. En vergeet niet : ook ouderen worden in elkaar gemept door die stoere lui.
Het lastige is de woning toch toegankelijk te houden voor hulpverlening. Een reservesleutel bij een vertrouweling in de buurt is dan ook handig.