Eenmaal in het bos en los van de riem, ging Fenna als een gekke Friezin tekeer. Ze maakte bokkensprongen en rende heen en weer. Ze is geen sneeuweter, dus ze zal geen extra last
krijgen van een volle blaas. Tussendoor deed ze haar behoeften. Later ging ze gedwee hijgend aan de riem. We liepen naar huis terug. Omdat onze weerprofeten verwachten dat het vanmiddag gaat dooien, laat ik de bezem en sneeuwschuif maar liggen. In tegenstelling tot Fenna vindt Tom de witte wereld helemaal niets aan. De rooie kater blijft liever binnen. Als Tom met dit weer buiten is geweest, komt ie steevast bij een van ons op schoot staan. Om z'n poten op te warmen....