De keren dat ik voor (semi) overheidsinstanties werkte, viel mij o.a. op, dat men daar wel graag het wiel opnieuw uitvindt. Compleet met alle kinderziekten. Het waren non-profit organisaties, die geen last hadden van concurrentie en ook niet op winst uit waren. Maar even bij de collega-instanties te raden gaan over iets, deed men niet. Bang om voor dom versleten te worden of arrogantie? Ik weet het niet. Ik vond het een zeer vreemde situatie, die ik uiteraard zonder resultaat aankaartte. Ik was immers 'maar' een ingehuurde kracht.Zoals ik al eerder schreef, deed en doe ik veel op z'n Japans : kopiëren en na verbeteringen invoeren / gebruiken. Anderen hebben dan de kinderziektes voor mij opgelost en in de praktijk bewezen, dat het product /resultaat werkt.
Natuurlijk doe ik zoiets niet klakkeloos. Ik ben kritisch genoeg (o ja?) om vooraf te bepalen of iets compleet en goed is. Een enorme blunder zoals in de zorg, waarin geld in de vorm van bonussen etc. wegstroomt naar externen en prijzen overgelaten zijn aan producenten, verbaast mij ten zeerste. Maar ook weer niet. De bedenkers ervan hadden immers weer het wiel uitgevonden.