Naar de Kofferbakmarkt

Zondag waren we even op de Kofferbakmarkt in het centrum van Lelystad. De winkels zouden ook open zijn, maar de meeste waren dicht. De gezelligeheid bleef zodoende beperkt tot de Kofferbakmarkt.
Al kuierend over de markt liepen we een paar voormalige buurtbewoners tegen het lijf. Ik kreeg direct te horen dat de hoeveelheid zwerfvuil in Haven flink toegenomen is. Hahaha! Eh... sorry. Ik bedoel 'hè, wat jammer!'
Het was behoorlijk druk met veel  aanbod. Het weer werkte ook mee. Ik heb dit keer nergens in dozen met lp's staan zoeken. Ze waren er wel, maar ik heb zo'n beetje alles al gevonden wat ik leuk en/of bijzonder vind. Ook dit keer stond ik af en toe met verbazing te kijken naar het aanbod van sommige kofferbakeigenaren. Met recht dacht ik : wat een rommel! Verkopen is ook een kunst. Dat begint met het zorgvuldig selecteren en uitstallen van spullen. Het oog wil immers ook wat.
We hebben zelf ook geregeld op rommelmarkten gestaan. Op zolder stond een aantal dozen,w aar we het gehele jaar door spullen in deponeerden. Met een prijskaartje eraan. Kleding was bij ons altijd schoon en werd opgehangen aangeboden. Ik zag ook hopen met onmiskenbaar gebruikte kleding, waar mensen in stonden te graaien. Brrr! We hebben ons beperkt tot een stoeltje voor de kleine Emma, dat aan de eettafel geschoven kan worden.

TT Assen 2014

Achterop zitten en foto's maken : lastig

Oliveira eindigde fraai als 3e

Nee, ik ga niet meer naar de TT in Assen. Ik ben daar twee keer geweest en dat was meer dan genoeg. Veel te druk, veel te duur, veel te nat en veel te veel pijn in mijn nek. En foto's maken is erg lastig, vanwege de hoge snelheden. De laatste keer ging ik met mijn zoon Robert. Hij was geslaagd en ik had hem beloofd samen naar de TT te gaan. Belofte maakt schuld. De heenweg viel best mee, maar terug! Wat een idioten!
Als ik aan de TT denk, dan komen alleen herinneringen aan de Nederlandse successen bij mij naar boven. Van de beide door mij bezochte TT's weet ik niet zoveel meer. Nee, dan liever de Classics.
Droog en relaxt voor de tv hangend zag ik in de lichte klasse, Moto3, een naam die mij aan het verre India deed denken : Mahindra. Het is een fabriek die niet alleen auto's maar ook motoren, scooters, bussen, tractors enz. produceert. Het bedrijf heeft banden met Europese fabrikanten, waaronder Renault. Het machientje  bemand door een Portugees rijder, scoorde een fraaie derde plaats in Assen. Het team deed in 2011 voor het eerst mee in de Moto3. In 2013 vond een historisch moment voor het team plaats. Oliveira behaalde de eerste podiumplaats ooit voor een Indiase motorfiets. De motor is een Mahindra MGP30 met een 'eigen' blok. Naar zeggen is er een nauwe samenwerking met een Oostenrijkse fabriek op dit gebied. Dus dat 'eigen' is niet helemaal eigen. Neemt niet weg dat de bike heel goed presteert en in de uitslagen geregeld in de top 5 verkeert.

Op z'n Fries

Ik blijf ook graag op de hoogte van het lokael nieuws in ons alnd. Nieuwsgierig als ik ben lees ik graag de nieuwsberichten op de lokale tv zenders. Van TV Oost tot TV West en van TV Noord tot TV Limburg. Alleen TV Friesland niet. Die presenteren hun berichten op Teletekst in het Fries. Daar begrijp ik geen jota van. Het Friese Teletekst heeft ook geen optie om het nieuws in gewoon Nederlands gepresenteerd te krijgen. Soms kan ik er iets uit opmaken, maar daar blijft het bij. Helaas kan Fenna, onze Friezin uit Jubbega, er ook niets mee. We hebben haar te Hollands opgevoed. Ze moest van ons volledig integreren. Friesland zegt haar niets. Gelukkig maar. Flevoland trouwens ook niet. Zolang ze zich maar kan vermaken met een bal en los mag lopen is het goed. De Omrop Fryslan daarentegen is niet geïntegreerd. Subsidie intrekken en wegwezen. Naar Zuid Afrika of zo.

Kassa's zonder wisselgeld

Kampen - IJssel vanaf de Molenbrug

Gistermiddag reden we even naar de Action in Kampen. Ik had namelijk gezien, dat daar antilek fietsbanden te koop zijn voor nog geen 7 euri! De zwarte buitenbanden zijn van de bekende standaard 28 inch maat. Ik heb er vier gekocht om twee fietsen van een nieuwe set te kunnen voorzien. Uiteraard heb ik ook bijbehorende binnenbanden gekocht.
Bij de kassa's was het behoorlijk druk. We stonden net in de rij (altijd de verkeerde) toen de afhandeling stopte. De kassa had geen kleingeld meer! De jongeman drukte op een knopje, maar na enige tijd wachten besloot hij toch maar even iemand op te roepen. Toen ik om me heen keek, zag ik dat ook de andere kassa's stilstonden. Er was nergens wisselgeld voorhanden! Haha! Leve het pinnen! De klant voor ons kon ook niet pinnen. Het was immers eind van de maand. Voor menig consument houdt een maand het wat langer vol dan de salarisrekening.
Ik kon wel pinnen, maar moest mijn beurt afwachten. Er brak wat paniek uit onder het personeel. Maar gelukkig beschikten wij wel over wisselgeld. Dus werd een biljet van 10 even omgeruild voor muntgeld. Tegen een gewone 1:1 koers. Zo kon de kassa weer draaien en stonden wij weer snel op straat. De rest van de klandizie stond nog enigszins geërgerd te wachten.

Criminele motorclubs

Nee, ik heb geen motorjack met op de rug een embleem van een club of bende. Ik ben geen lid van een club of zo. Ondanks dat maak ik toch deel uit van de  'Lonely wolves'. Mijn jack is pikzwart met wat reflecterende strepen. Ik beschik ook over een leren en een jeans broek. De laatste is voorzien van kevlar bescherming. Niemand kan aan mij zien van welke club ik lid ben. Totdat ik mijn helm afzet. Dan denken sommigen met een vooroordeel aan de Satudarah. Ook al rij ik dan niet op een Harley, maar op een echte motorfiets.
Vaak zijn Harley rijders criminelen. Er zijn ook gewone, nette Harley rijders, dat even voorop gesteld. Niet elke Harley rijdende crimineel is als zodanig te herkennen. Veel van die gasten rijden op spiksplinter nieuwe motoren. Hun outfit is ook net zo nieuw. Op doordeweekse dagen zijn ze wel te herkennen. Vaak dragen ze dezelfde outfit : strak in het (streepjes) pak. Ze zijn allen lid van De Grote Graaiers. Onder hen bestuurders, politici, managers en directeuren. Het rare is dat de overheid die groep niet aanpakt. Ze mogen overal in die outfit heen en vrij rondlopen. Hun criminele activiteiten worden nauwelijks aangepakt.

Mijn WK - scheidsrechters -

Er zijn goede, minder goede en slechte scheidsrechters. Over de fluitende Jap heb ik het al gehad. Rest nog scheidsrechters die steevast in de weg lopen. Ze verstoren het spel. Soms zo erg, met een doelpunt als gevolg. Zoals in de wedstrijd van Ghana tegen Portugal.
Mijn broer Joop was ook scheids. Van hem hoorde ik over de basisregels. Over het lopen in het veld tijdens het spel. En dat je als scheids niet per ongeluk moet meevoetballen met een van de elftallen door in de weg te lopen.
Het is halverwege de wedstrijd Brazilië - Chili. De scheidsrechter is dit keer Howard Webb. Ik zie hem het hele seizoen fluiten in de Premier League.  Webb is geen hoogvlieger en heeft geregeld flinke kritiek op zijn inconsequent optreden te dulden. En toch mag hij van de FIFA deze wedstrijd fluiten.
Coward Webb weigerde een gele kaart te trekken na een grove overtreding van Brazilië. Of was het daar nog te vroeg voor? Wat mij betreft staat hij te veel toe. Zoals hij gewend is te doen. Misschien is het daarom met hem niets geworden bij de Britse politie. "Dan maar scheids worden", zal ie gedacht hebben.

Veteranendag

Vandaag is het Veteranendag. Zelf voel ik me een veteraan van de Koude Oorlog. Afgezien van de dreiging uit Oost Europa waren er ook nog extreem linkse groeperingen, zoals de RAF, waar dreiging vanuit ging. Gelukkig is het niet op een oorlog uitgelopen.
Maar mijn veteranenstatus valt geheel in het niet bij die van wijlen mijn pa. Die verkeerde bijna zes jaar achtereen in een oorlogssituatie. Op een onderzeeboot in de Pacific. Onvoorstelbaar. Tegenwoordig komen militairen na een bepaalde tijd weer even terug. Maar toen ging dat niet zo. Mijn vader heeft na zijn pensionering nooit de behoefte gehad om naar reünies te gaan. Daar was hij wars van. Misschien omdat ze nare herinneringen bij hem zouden oproepen. Want hij was getraumatiseerd. En begin maar niet over psychische hulp. In die tijd werd je voor gek verklaard en afgekeurd. Klaar uit. Maar hij heeft zijn tijd helemaal uitgediend. Bij mijn pa moest men niet zeuren over privacy en/of werkomstandigheden.  Opgesloten in een kleine ruimte met nauwelijks voldoende ventilatie. De lucht was bezoedeld met geuren van zweet, ontlasting, eten en dieselolie. Geen douches en een bedje delen met je maten. En af en toe gelucht worden in de toren. Elke dag je leven wagen voor... Tja, voor wat? Pa werd nogal gediscrimineerd. Niet zozeer aan boord maar wel door lieden aan wal. Dus kreeg hij niet altijd waar hij recht op had. Geen vol loon, geen hoge rang en vooral geen erkenning. Erg bijzonder en heldhaftig om daar zo lang voor te vechten.

Oost Europese plukkers

Via de mail kreeg ik te horen dat ik gekwalificeerd ben als een trage plukker, die straks niet opgewassen is tegen de Oost Europese plukmachines. Men heeft dus een stok gevonden om deze plukhond te slaan.
Ik ontving iets meer dan 7 euro netto per uur. Dus dat is 56 euro per dag. De Oost Europese plukmachine krijgt volgens mijn informatie 4 euro per uur. Dat is 48 euro per dag voor 12 uur inzet. Dat scheelt nogal wat. Economisch gezien een gemakkelijke keus. Sociaal gezien ligt het m.i. anders.
Ik heb gedurende vier jaar vier dagen in de week 8 uur per dag geplukt. Met veel plezier. Maar ja, dat zijn op weekbasis al twee dagen minder en wat uren betreft 40 uur minder dan de Oost Europese Plukkers. Om het maar zo te zeggen : die hoeveelheid dagen en uren kan Bruintje niet trekken. Haha! 
Maar om dat als een soort reden van ontslag naar mij te uiten gaat mij wat ver. Ik heb nooit afgehaakt vanwege de weersomstandigheden en ben nooit dronken in de boomgaard aangekomen. Ik spreek vrij goed Nederlands, val geen buurtgenoten lastig (denk ik) en doe sociaal mee. Alle inhoudingen worden van mijn loon afgetrokken en niet te vergeten ik lever productie. Zo draag ik mijn steentje bij.
Bij een normale plukgang vulde ik met mijn drie collega's 4 á 5 kisten op een ochtend. Een niet normale gang houdt in : slechte voorbereiding van het proces ('s morgens staat het materieel vaak niet klaar), materiaal pech (veel technische problemen zijn elk jaar hetzelfde), verkeerde plukinformatie, wachttijden (kisten vol, maar geen nieuwe kisten aanwezig), de aanwezigheid van golfkarren die de volle kisten niet konden trekken ('iedereen duwen!' werd dan geroepen) en een te vroege pluk (appels waren groener dan men dacht). We mochten ons er niet aan ergeren, doch verbazen. Aldus de baas. En ik heb me daar heel vaak verbaasd.  Veel plukgangen waren 'niet normaal'. De Hollandse plukmachine liep verre van geolied. Daar kon nog heel wat meer winst behaald worden.
Ik had geen moeite met de 'snelle' plukkers mee te komen. Ik had wel moeite met echt langzame plukkers. In die zin, men verwachtte van mij dat ik hen op sleeptouw zou nemen. Vergelijkbaar met tegen een schildpad zeggen dat ie moet doorlopen. Even ambtelijk : Daar was ik toch niet voor aangenomen?
Dat ik in dergelijke situaties voor 1,5 man plukte vond ik minder erg. Ik plukte gewoon lekker door, in mijn eigen tempo en met plezier. Ik was niet verantwoordelijk voor het personeelsbeleid. En hoe je het went of keert : iedereen deed zijn/haar best.
Het is een aantal keer voorgekomen, dat men ons niet riep voor een pauze. Op verzoek ben ik geregeld langer gebleven om rijen af te maken en/of kisten vol te maken. Dat alles was geen probleem, want ik vond het leuk werk met leuke mensen.
Er was wel iets waar ik nogal moeite mee had. Dat was de verbale aansturing door bepaalde leiders. Ze zijn aanzienlijk jonger dan menige plukker, maar dat verschil werd in de aansturing niet meegenomen. Dus was het : "Hé, wat zijn jullie  daar aan het doen?!! Wat doen jullie in die rij?!!" Alsof we een meute onwillige kwajongens waren. Zelfs dan zei ik rustig : "Dat moet je even aan de andere bedrijfsleider vragen, want die heeft ons naar hier gestuurd." Daarna kwam nooit een sorry of zo. Onze zelfdiscipline en verantwoordelijkheidsbesef werd te laag ingeschat.
Maakt allemaal niet uit, hoor. Willem plukte en plukte en komt er na vier jaar achter dat ie traag gevonden wordt. Ik ben niet de enige die van de lijst is afgevoerd. Niet alleen plukkers, ook vast personeel moet opzoek naar een nieuw baan. Dat vind ik veel erger. De Oost Europese Plukkers plukken de Nederlandse arbeidsmarkt kaal. Iets wat ook de betreffende werkgevers en de overheid verweten moet worden.
Tot slot : ik heb weleens aan oudere plukkers (70-80 jaar) gevraagd waarom ze elk jaar weer terugkomen. Ik kreeg van een paar van hen het volgende antwoord : "Willem, ik wil mijn kleinkinderen van tijd tot tijd iets leuks geven of met hen op vakantie gaan....." Nou, dat is dan bij deze afgelopen.

Belastingdienst

De Belastingdienst heeft weer eens met geld gesmeten. Ze heeft ruim 203 miljoen euro over de balk gegooid. Het was geïnvesteerd in een nieuw geautomatiseerd systeem om toeslagen af te handelen.
Ik kreeg brief op brief, waarin mij werd medegedeeld dat ik recht heb op een toeslag. Een week later weer een brief : toch geen toeslag. Weer een week later : o, toch wel een toeslag. En twee maanden later : u heeft te veel toeslag ontvangen. Als de sodemieter terugbetalen! Het rare is dat ik in die periode geen veranderingen in mijn inkomen heb gehad.
Het hele systeem deugt van geen kant. Het is alleen geschikt voor buitenlanders. Die kunnen ervan profiteren, want die zijn onbereikbaar voor de post van de dienst. Ze betalen niets terug. Het nieuwe systeem dat zo'n 203 miljoen euro heeft gekost, is in de vuilnisbak beland. En dan maar lopen zeuren en lelijk doen over een paar honderd euro, die ze zelf ten onrechte heeft overgemaakt in de toeslagensfeer. Dus we blijven voorlopig geteisterd worden door de afdeling Toeslagen van De Belastingdienst en we blijven betalen voor buitenlandse oplichters.

Leefbaar Almere

Een wethouder in Almere is van mening dat er veel te veel PVV aanhangers in de stad zijn. Wethouder Frits Huis, zelf lid van nota bene Leefbaar Almere, gaat daarom de PVV bestrijden! Ja, ja, weer zo'n dromer. Om die kille stad echt leefbaar te maken, kan Huis volgens mij beter de criminaliteit gaan bestrijden. Mocht hij dat met succes doen, wat ik niet verwacht, dan zal hij tot zijn verrassing zien, dat de roep om de PVV minder en Almere aanzienlijk meer Leefbaar wordt. Ik noem dat problemen bij de bron aanpakken. Frits Huis houdt het liever bij symptoom bestrijding.

Rioollucht in huis

Ontluchting op het dak

Vanmorgen ben ik het dak op gegaan. Waarom? We hebben soms last van een nare rioollucht in de badkamer. De lucht komt uit de afvoer van de wasmachine. Er zit weliswaar een zwanenhals op, maar als ik het toilet doorspoel komt er lucht naar boven. Niet zomaar lucht, maar een rioollucht.
Met mijn beperkte dhz kennis weet ik dat een riool ook een ontluchting heeft. Een pijp die aangesloten is op het hoofdriool onder de woning en die loodrecht naar boven gaat tot aan het dak. De pijp zorgt ervoor dat overdruk in het hoofdriool (zoals die o.a. bij het doorspoelen van de wc ontstaat) voorkomen wordt. Gelukkig is het geen hele klimpartij om bij de ontluchting te komen. De voorzijde van de woning kent een plat dak, dus ik kon lopend naar de ontluchtingspan. Die dakpan heb ik even gelicht en toen heb ik een spiraal in het kanaal laten zakken. Ver kwam ie niet, omdat de pijp allerlei bochten(!) heeft. Ik stuitte op het korte stukje op spinraggen en vettige smurrie. Op zolder, vlak onder het dakbeschot is de pijp nauwelijks toegankelijk. Er zit ook nog een aansluiting van de CV ketel op.
Ik hiel het al vrij snel voor gezien : een klus voor de woningbouwvereniging.

Ooit heb ik zelf een haast compleet riool vernieuwd. Onder onze eerste woning lag nog een grespijp, die op veel plaatsen scheurde. Die heb ik inclusief de ontluchting vervangen door een pvc uitvoering. Omdat de poldergrond in Schoonhoven nog steeds zakte, heb ik met een polderstuk (flexibele, uitschuifbare pijp) de verbinding naar het riool in de straat gemaakt. Na die hele ingreep bleken de rioolproblemen nog niet helemaal opgelost. In de straat had men het riool zonder afschot, wat zeg ik, het liep omhoog(!) richting ons huis, aangesloten op een verkeerde put. Maar ook dat is hersteld. Door de gemeente en op kosten van de gemeente. Tijdens die klus in de kruipruimte zag ik dat de waterleiding helemaal los hing. Ze hing alleen aan de muurplaten in het huis. Ja, ja, er wordt wat afgeknoeid in de bouw.

Nooit meer 'n appeltje voor de dorst?

Ingezonden n.a.v. Ik ben ontslagen

-Citaat: "...de nieuwe eigenaren hebben zelf personeel dat van 7.00 tot 19.00 6 dagen in de week graag willen werken....".
Reactie:,,personeel dat graag willen werken". Moet dat niet zijn: personeel dat graag 6 dagen per week wil werken? Graag?!, waarom graag? En, ..... 6 dagen x 12 uur? Wie zegt dat dat mag?, de Arbeidsinspectie?! Wat betekent: ,,hebben zelf personeel"? Zijn dat kinderen, kleinkinderen, of een groep ......? op de loonlijst? Geldt dat ook voor ná de appelpluk? Kan je rekenen? Nou, reken daar maar niet op.
-Citaat: ,,Daarnaast is onze pluk ploeg is de laatste jaren elk jaar 1 jaar ouder geworden".
Reactie: 2x, dus zeker weten. Gelukkig wel zeg, want hieruit blijkt dat iedereen het heeft overleeft! Toch knap overigens dat men dit heeft kunnen berekenen, ondanks de taalfouten.
-Citaat: ,,Lijkt weinig maar op een compleet team is het veel. Het echte tempo was er ook uit.
Reactie: hallo zeg!, team van 100 man in dienst gehad? Ja, dan ben je een eeuw verder. Maar als niet al het fruit op tijd kon worden geplukt dan had men toch bijtijds meer personeel kunnen aantrekken? Kwestie van bedrijfsvoering, toch? Hierover achteraf niet gaan zeuren svp. Dom gedoe hoor!
-Citaat: ,,Veel plukkers lijken niet te stoppen ook al hadden ze veel pijn of ging het lopen moeilijk. Goed en bewonderenswaardig dat ze door gingen maar de kisten gingen er niet sneller van vol...."
Reactie: ,,bla, bla, bla". Geef deze mensen maar een oorkonde met een lintje of zoiets, voor getoonde moed, beleid en trouw en/of een 'oprotpremie'. Snel?, wat is snel?! Betaling per volle kist is dan toch redelijk? En dat geldt dan ook voor noodzakelijk (tijdelijk) extra personeel. Dan ligt alles toch op tijd op de veiling? Maar nee, hier geldt weer eens het gezegde van 'de stok en de hond' en "wie appelen vaart, die appelen eet". En, .......worden de werkgrage, nieuwe plukkers straks steenrijk? of gaan ze daar werken voor 'een appel en een ei'? Appels genoeg, en Willem, liep er ook niet een kip rond in de boomgaard? Ik zou het graag willen weten en daarom een keer om 19.00 uur aan de poort gaan staan om het te vragen. Neem voor de zekerheid wel een paar woordenboeken mee!

Fan-tilator

Onverstandige tieners

Van tijd tot tijd zie ik ze zitten. Op het bankje voor ons huis. Of op de gestapelde betonnen sierelementen, ook voor ons huis. Tieners, duidelijk jonger dan 16. Helaas zijn het rokende en/of drinkende tieners. Ze nemen het ook niet zo nauw met de schone omgeving en laten dus afval achter. Niet elke tiener doet dat, dat is dan weer positief. Maar ze wijzen de ander er niet op. Dat alcohol drinken en roken vind ik helemaal niets. Een regelrechte afknapper. Ik kwalificeer ze direct als zijnde dom. Ook niet goed. Noem het maar een primaire gedachte.
In een tijd waarin zoveel informatie beschikbaar is en wordt gewaarschuwd voor de negatieve gevolgen van alcohol en nicotine, komt het erg onverstandig over.
Ook al zitten ze er wel, deze tieners zie ik niet zo zitten.

Honden en baby's op het circuit

Blijkbaar staan bepaalde hondenbezitters annex raceliefhebbers er niet zo bij stil. In Gramsbergen zag ik het weer : honden op het terrein. De arme beesten hadden zichtbaar last van het lawaai. Wat wil je? Men zegt dat het gehoor van een hond zo'n 16x beter is dan dat van de mens. Een van de honden stond constant aan de riem te rukken, om zijn baas ertoe te bewegen weg te gaan. De oortjes plat en wat angstig door de achterhand gezakt.
Ik zag ook moeders met baby's.  Een van hen had, in het rennerskwartier waar motoren warm draaiden, zelf gehoorbeschermers opgezet. Maar de baby mocht alles gewoon binnen laten komen. Vreemd gedrag van mensen die blijkbaar alleen aan zichzelf denken.

Containerprobleem Dronten

Nog even terug in de tijd. Na een juridisch gevecht van twee jaar (!) met de gemeente Dronten is een inwoner hier in Dronten in het gelijk gesteld. Hij vond het maar niets dat voor zijn woning (met in- en uitrit) vuilcontainers geplaatst werden, om geleegd te worden.
Bij de gemeente schijnt hij geen gehoor gekregen te hebben en dus zocht hij het hogerop. De Raad van State stelde de inwoner begin dit jaar in het gelijk.
De gemeente is een tijd geleden al begonnen met het manen van bewoners ter plekke,  hun container ergens anders neer te zetten. Het is hier in Dronten op veel plekken anders geregeld dan in Lelystad. Er zie weinig bordjes met de aanduiding dat daar op ophaaldagen containers geplaatst moeten worden.
Gevolg is dat het afval soms op plaatsen aangeboden worden, waar ze overlast of zelfs (verkeers-)gevaarlijke situaties opleveren. Zou het echt zo'n complex probleem zijn om dat even goed te regelen? Voor een uitrit mag men niet parkeren, maar mag men een uitrit wel blokkeren met containers? Kom op zeg! Of is sprake van gebrek aan creativiteit en (vooral) goede wil? In alle nuchterheid : Is het niet te gek voor woorden dat aan deze klacht zoveel tijd, energie en geld besteed is? Een brevet van (sociaal) onvermogen.

Een nieuw laagje asfalt

Medio deze maand is men begonnen met het vernieuwen van het wegdek van de Fazantendreef. Zelf had ik niet bepaald het idee dat het nodig was. Als ik de staat van de weg vergelijk met die van De Zuid, dan zou ik De Zuid, ook als belangrijkere weg, prioriteit hebben gegeven. Maar wie ben ik?
Het is een interessant gezicht te zien hoe men zoiets aanpakt. Het begint met een gedeeltelijke afsluiting. Die laat merken dat ook hier in Dronten wijken nogal afhankelijk zijn van een zeer beperkt aantal toegangs- en uitvalswegen.
De weg is eerst 'kaal' gemaakt. De bovenste laag asfalt is verwijderd, net als de vluchtheuvels en de randen (trottoirbanden). Vervolgens is de omlijsting en zijn de vluchtheuvels opnieuw aangelegd. Er zijn ook nieuwe putten voor de afvoer van hemelwater geplaatst. De oude waren van kunststof, de nieuwe van beton.
Deze week heeft men na het vegen van de rijbanen een plaklaag aangebracht. Daarna is het asfalteren begonnen. Een tergend langzaam dat haast centimeter voor centimeter wordt uitgevoerd. De klus is bijna geklaard. En zo te zien geheel volgens planning. Mooi!

Geen Nobo sprits!

Ben ik erin getuind? Of heb ik mezelf voor de gek gehouden? Oké, iedereen maakt weleens een ernstige fout. Dit keer was ik aan de beurt. Ik zag in een outlet (ja, ik was al gewaarschuwd) een mand met dozen spritskoeken liggen. Afgaande op de afbeelding en de prijs, dacht ik : Mmmmm! Kassa!
Iedereen die in militaire dienst is geweest kent ongetwijfeld die overheerlijke, supergrote, rechthoekige Nobo spritsen, die je in de kantine kon kopen á 15 harde Hollandse centjes per stuk. Een super kwaliteit sprits uit Ede. Samen met een kop koffie en een kroket met mayo en mosterd, was dat anderhalf jaar 's morgens rond tien uur haute cuisine voor mij.

Met die herinneringen kocht ik voor weinig een doos. Met nostalgische gedachten die mij terugvoeren naar Zuidlaren, maakte ik thuis de verpakking open. En toen... mijn hemel! Ik moest flink schudden om vier in cellofaan verpakte pakjes uit de doos te krijgen. Toen ze op de tafel lagen zagen ze er behoorlijk miezerig uit. De doos leek opeens twee keer groter. De afbeelding op de verpakking was vele malen groter dan de ringen die op tafel lagen. Ik ben opgelicht! Aan de andere kant, op de doos stond keurig 125 gram vermeld. De rest was dus lucht. Gebakken lucht weliswaar, die nochtans riekte naar oplichting. Om de psychologische dreun nog harder te doen aankomen, stond op de verpakking dat het spul ook nog in België is gefabriceerd.
De koek smaakte nogal muf, ondanks dat de tht datum tegen het eind van dit jaar was. Dat men het spul nog sprits durft te noemen geeft blijk van een behoorlijke dosis smakeloosheid en lef. Sorry Nobo mensen, voor mijn verraad. Het is nog crisis moet u maar denken. Zouden die enorme spritsen nog gemaakt worden of is de fabriek samen met de opkomstplicht opgeheven? Het zou zomaar kunnen.

DHZ diagnose

"Zo, en vertel eens, wat kan ik voor u doen?" Ze kijkt vanachter haar bureau over haar bril heen mij met grote ogen aan. Ze is mijn nieuwe huisarts. Haar uiterlijk doet me aan een van mijn zusjes denken. Mijn huisarts is namelijk ook Indo.   'Haha', lach ik inwendig, 'mijn zusje is huisarts!'
Ik vertel haar met een ernstige blik over mijn chronische vermoeidheid. Ik heb daar al ruim  8 jaar last van. Na het middaguur is die op z'n hevigst. Ik val geregeld met mijn hoofd op mijn bureau of tegen mijn beeldscherm in slaap. Ze kijkt mij aan en stelt dan een verrassende vraag : "Wat denkt u zelf dat het is?" Nota bene een vraag, die ik haar had willen stellen. Daarvoor ben ik speciaal gekomen. Maar ze is mij te vlug af. "Sorry, ik zou het echt niet weten", antwoord ik op schuldige toon. "Wat voor werk doet u?", vraagt ze vervolgens. Dat antwoord weet ik wel. Het is geestelijk zwaar werk, dat wel. Maar om daarom zomaar in slaap te vallen, nee. Daarvoor vind ik het juist veel te boeiend. Ik stel haar maar dezelfde vraag : "Wat denkt u zelf dat het is?"
Ze blijft het antwoord net als ik schuldig. De stand is nu 1-1. Ik weet net zoveel als mijn huisarts. Ze schrijft mij Supradyn voor. Voor meer energie. Vreemd, als je niet weet wat ik mankeer. Ze geeft me een receptje en vraagt me terug te komen als het over drie maanden niet beter gaat. Ik beloof haar niets en ga maar weer.
Ruim twee jaar later zit ik weer tegenover haar. Ik was wat aan het surfen en googelen geslagen met het zoekwoord 'vermoeidheid'. Stuit ik opeens op een medicijn dat ik al bijna 10 jaar gebruik! Dat bleek de boosdoener. Na vervanging door een ander farmaceutisch product was ik binnen een paar maanden van mijn chronische vermoeidheid verlost!

Mijn WK -Jürgen Klinsmann-

Afgelopen weken heb ik een paar interviews gezien van de coach van het Amerikaans voetbalelftal, Jürgen Klinsmann. Ik genoot extra van de aimabele Duitser, omdat hij zo prachtig Engels spreekt zij het met een zwaar Amerikaans accent. Dat ben ik van Duitsers niet zo gewend. Ik heb me altijd wezenloos geërgerd aan de nasynchronisatie van films op de Duitse tv : "Hey wie gehts es mit dir, Little Joe Cartwright?!"  Brrr! Logisch dat Duitsers zo slecht Engels spreken. Nee, dan Jürgen. Die heeft in korte tijd die Englische Sprache zich behoorlijk goed eigen weten te maken. Zonder zwaar Duits accent. Dat Duits accent kan nog weleens tot misverstanden leiden :

Ik ben ontslagen

Vanmorgen ontving ik een berichtje, dat een klein deel van mijn leven verandert. De boomgaard, waar ik jaarlijks appels pluk, is verkocht. De nieuwe eigenaren hebben zelf personeel, dus blijft voor de plukgroep weinig werk over. De mail zegt hierover :

"...de nieuwe eigenaren hebben zelf personeel dat van 7.00 tot 19.00  6 dagen in de week graag willen werken....  Daarnaast is onze pluk ploeg is de laatste jaren elk jaar 1 jaar ouder geworden. Lijkt weinig maar op een compleet team is het veel. Het echte tempo was er ook uit. Veel plukkers lijken niet te stoppen ook al hadden ze veel pijn of ging het lopen moeilijk. Goed en bewonderenswaardig dat ze door gingen maar de kisten gingen er niet sneller van vol...." 

Al met al ben ik van de pluklijst afgevoerd. Ik plukte vier dagen in de week 8 uur /dag. Vaak met de snellere mannen en in weer en wind. Ik werkte op verzoek vaak langer dan ik had aangegeven, maar dat alles heeft niet mogen baten. Het ontslag riekt enerzijds naar Oost Europese inmenging, anderzijds naar... tja, naar wat? Leeftijd? De Koude Oorlog heeft een heel andere wending genomen; het slagveld bevindt zich thans op de arbeidsmarkt. Maar dat wist ik al een tijd.

Mijn WK - Luis Suarez, el caníbal

Hij deed het weer! Luis Suarez kon het niet laten. Opnieuw zette hij letterlijk zijn tanden in een tegenstander. Dit keer een Italiaan. De scheids noch de grensrechters, vierde, vijfde en zesde man zagen het. Maar de beelden logen er niet om. Luis zocht zijn opponent op en beet hem, met de hele wereld als toeschouwer, in zijn schouder.
Volgens mij is Luis psychisch niet in orde. Hij is een fenomenaal voetballer. Heel intelligent met benen, armen en het hoofd. Dat laatste voor wat betreft de kopballen dan. Jammer dat hij kannibalistische trekken vertoont. Of zou hij de opdracht van zijn coaches 'zet je tanden in de tegenstander', te letterlijk nemen?
Ik ben benieuwd wat de FIFA gaat doen. Ik hoop dat de FIFA Luis Suárez voor het leven schorst. Op het hoogte punt van zijn carrière als El caníbal. Eigenlijk heeft hij de naam van zijn land bezoedeld.
Ik hoop ook dat de FIFA de Italiaanse coach, Cesare Prandelli,  straft. Die man gaf zijn speler Marchisio een schouderklopje na zijn knalrode kaart. Nota bene nadat Marchisio opzettelijk de noppen van zijn schoen in het been van een tegenstander had gezet. Zo wordt het met fair play en respect toch helemaal niets?

Hans Alders in De Meerpaal

 

Beetje laat...

Dit keer vanavond een optreden van Hans Alders in De Meerpaal. En wat denk je? De toegang is geheel gratis! Laat ik hopen dat voor velen zijn optreden niet voor niets zal zijn. Zelf was ik wat later, omdat ik mijn bordje moest leegeten. Maar ik was niet de enige. Meneer Alders was ook laat. Hij arriveerde in een dikke Audi pas na half zeven! Foei! Alders liep razend snel langs de trekkers met protestborden, om vervolgens de ingang van De Meerpaal op te zoeken. Volgens mijn foto had Alders zich al in wazigheid gehuld.
Buiten stond ook nog een aantal personenauto's met protesten. Zelf ben ik niet naar binnen gegaan. Ik zoek de ellende liever niet op. Ik bedoel daarmee niet de uitbreiding van het vliegveld van Lelystad, maar het effect dat zo'n zaal gevuld met mensen op mijn gezondheid heeft.
Als het goed is heeft Alders wat antwoorden voor de aanwezige polderbewoners. Bevredigende antwoorden en geen politieke.

Even de CBX checken

Geen gezicht, maar wel goed zicht

Zoals ik me heb voorgenomen, heb ik de motor na mijn terugkeer uit het Grambergse en de thee uitgebreid gecontroleerd. Ik heb de beide banden op spanning geblazen (2,5 bar volgens het handboek). De banden waren verder nog gaaf. Geen spijkers of schroeven of andere gatenmakers gevonden. De ketting staat mooi op spanning en heb ik direct na de lange rit even met kettingvet ingespoten. Dat doe ik altijd na een rit, omdat de ketting dan lekker warm is. De vettige smurrie uit de spuitbus kan zich dan goed tussen de schakels verspreiden. De accu heb ik onder de lader gezet. De test was positief en het laden was van korte duur.
Ik moet toegeven dat ik mede door de drukke periode vanwege de verkoop van de woning en de verhuizing nauwelijks toegekomen ben aan het vertroetelen  van de CBX. Ik had in een eerder stadium de heftafel verkocht. Die vormde een vaste plek voor het onderhoud. Misschien was het daarom dat de 750 wat nukkig deed. "Jij niet goed voor mij zorgen, dus ik ook niet voor jou!", zal ie ongetwijfeld gedacht en gedaan hebben.
De rechter spiegel zat ook los. Dat zit ie al een tijd, omdat ik hem niet kan demonteren. De moer is zo goed als rond en zelfs met een griptang was ie niet los te krijgen. Uiteraard eerst veel WD40 erop gespoten. Uit balorigheid heb ik een gaatje geboord en daar een zelftappend plaatschroefje ingedraaid om de spiegel vast te zetten. Het schroefje en de roestige bout en ring heb ik na de foto zwart getipt, zodat ze niet in het oog springen. Al met al ben ik best nog tevreden over de oude CBX.

Handen af van oma!

En opa! Ik heb het overigens niet over fysieke mishandeling, maar over de bemoeienis van volwassen kinderen met het leven van hun ouders. Ze gaan geleidelijk aan voorschrijven hoe hun ouders hun leven zouden moeten inrichten. En als je als ouder daar geen gevolg aan geeft, dan word je ook nog gestraft. Dan komen ze niet meer of veel minder op bezoek. En als ze komen, dan is het met een chagrijnige kop. Zo lang ouderen nog gewoon functioneren en gezond zijn, laat ze dan hun eigen leven leiden. Dat zouden hun kinderen later toch ook graag willen?
In mijn omgeving heb ik verscheidene gevallen meegemaakt van dat soort ongewenste bemoeienis. In een paar gevallen ging het over de aanschaf van een smartphone en een computer. De betreffende ouderen zijn weliswaar de 80 gepasseerd, maar staan nog vol in het leven. Ze willen mee blijven doen en zich aanpassen. Mailen, chatten en het contact met familie en kennissen gemakkelijker maken.
Maar het zijn hun kinderen die hen verbieden zo'n stukje technologie aan te schaffen. Zijn ze soms bang dat de erfenis in digi-rook opgaat? Jammer voor de kinderen, maar deze opa helpt die andere opa's en oma's bij het verwezenlijken van hun wensen. Ik geef toe, het is heel anders dan de uitgebloeide bloempjes uit de geraniums knippen en/of voor de zoveelste keer fotoalbums bekijken. Tijden veranderen. Er gaat een hele wereld voor hen open! Prachtig, om die reacties te zien. Al zijn ze blijkbaar niet altijd even correct.  Zo zag ik laatst een berichtje van een dochter aan haar moeder  : "Hey ma, toch op Facebook?! Je bent 85 hoor!"
Oma boos, want zo zei ze me : "Ik ben geen 85! Ik ben pas 84!" En dan zeg ik op mijn beurt : Tik maar even in, oma : "Volgens mij wordt je geheugen minder. Ik ben pas 84!" Doe er maar een lachende smiley achter, anders komt ze niet meer op de koffie...."

Mijn WK - De spelregels

Weinig balbezit en toch winnen!

Er was een tijd dat de spelregels rond het spelletje gewoon duidelijk waren : een overtreding is een overtreding. Klaar uit. Tegenwoordig is het anders. Er zijn zware en lichte overtredingen. De zware worden bestraft, al wil dat niet zeggen dat er altijd een gele of rode kaart aan te pas komt. De lichte worden vaak niet bestraft. Als binnen de 16 aan een shirtje wordt getrokken, is er niets aan de hand. Behalve wanneer je een strikte scheids treft. Dan is het wel een penalty. Dat geldt ook voor hands binnen de 16. Aangeschoten hands was/is geen overtreding. Afhankelijk van de stand van de arm, de mening van de scheids, de betreffende speler en het weer.
Menige inworp voldoet niet aan de spelregels. Er was een tijd dat daar ook voor gefloten werd. Het vragen om een kaart door een speler, hield in dat de vragende speler zelf een kaart kreeg. Aan iemands shirt of lijf trekken is een overtreding. Maar zoals met zoveel andere regels, zijn ook hier legio uitzonderingen op. Al zijn de criteria mij erg wazig.
Maar er is nog meer. Het kan ook te vroeg zijn voor een kaart. Ja wel, te vroeg! Tenminste, als ik sommige commentatoren mag geloven. Te vroeg? Ik heb die voorwaarde nergens in de spelregels kunnen ontdekken. Ik heb ook nog niet gezien dat een scheids na een overtreding eerst even zijn klokje controleert om antwoord te krijgen op de vraag : Is het nog te vroeg voor een kaart? En wanneer is het dan te laat voor een kaart? Dat is een kwestie van de beelden nog eens bekijken. Dan kan alleen de KNVB of de FIFA alsnog ingrijpen. Maar de wedstrijd is dan al gespeeld. Dus kan het gebeuren dat iemand die tijdens de wedstrijd een rode kaart had moeten krijgen, de wedstrijd beslist. It's all in the game.

Yamathi??

In het programmaboekje van de Classic TT in Gramsbergen stuitte ik op een storende fout. De aanwezige Jamathi werd in het overzicht van de Classic Parade gedrukt weergegeven als Yamathi. Tien keer OEPS! Dat was dus net niet de bedoeling van de Jamathi bedenkers Jan Thiel en Martin Mijwaart! Een echte motorfanaat zou dat moeten weten. En kijk eens goed hoe fraai de naam neergezet is! Daar is toen ook goed over nagedacht.
Maar ik vergeef het hun. Waarschijnlijk zagen ze het daglicht nog niet ten tijde van het Jamathi tijdperk. Komt bij dat de Classic voor het overige alleen zeer mooie dingen bracht.
Zelfs in het geboortedorp van de Jamathi, Nederhorst den Berg, wist men in het plaatselijk café niets te vertellen over het wereldberoemde fenomeen Jamathi. Daar kwam ik vorige zomer achter tijdens een fietstocht rond de Loosdrechtse plassen. Ik raakte toen dermate gedesillusioneerd, dat ik met betraande ogen en dikke benen de plek verliet.
Om de ernstige fout enigszins goed te maken de hele week de Jamathi (van Aalt Toersen) aan / in de kop. Dat zal ze leren!

De Alkenreeks

Op de plank staat er nog een als een herinnering aan het verleden. Een boekje uit de Alkenreeks met als titel Raketten en Geleide projectielen. Het is zichtbaar verslonden. Wij, mijn broer en ik, hadden er meer van. Natuurlijk ook de Oorlogsschepen, Kon. Luchtmacht, Ruimtevaart, Toer en Sportbromfietsen, Wegrace en Motorcross en Motoren en Scooters. Het zullen er wel meer geweest zijn, want onze interesses liepen niet helemaal parallel.
Mijn broer had meer met brommers en auto's. Ik ging voor motoren en dan met name de wegrace en niet zo zeer de cross. Al was ik natuurlijk best wel fan van Ton van Heugten, Gerrit Wolsink, Sigmans, Strijbos  en V.d. Berk.
Samen deelden we meer interesses, zoals op het gebied van muziek, techniek (Joop de auto-, ik de motortechniek) en sport.

Met mijn broer in betere tijden

Mijn broer kon ook behoorlijk goed voetballen. Hij was een echte pingelaar, die menig duel van mij won. Toch koos hij voor de denksport. Hij damde en schaakte graag. Ook in competitieverband. Ik damde en schaakte ook wel, maar in mindere mate. Toch goed genoeg om in 1970 kampioen van de Cie te worden. Haha! Soms baalde Joop flink als hij van mij een spelletje verloor. Hij speelde veel eindspelen na. Uit boeken. Hij was fan van die eigengereide Bobby Fischer en de Russen Kasparov en Botwinnik. Maar ook van onze eigen mannen zoals Sybrands, Timman en Piket. Soms vroeg ik me af waar onze brede interesse vandaan kwam.

Mijn WK - België loopt wat achter

Voor de afwisseling kijk ik geregeld naar de BRT als een WK wedstrijd wordt gespeeld. Op de Nederlandse zender wordt er nogal veel geleuterd tijdens de wedstrijden. Alsof commentatoren altijd te horen moeten zijn. Voetbal is voor mij als supporter nog steeds een kijksport. Ik zet dan het geluid maar uit. Maar ja, dan zit ik wel 2x 45 minuten naar een speaker met een rode streep er doorheen te kijken. Ook geen gezicht. Dus naar de BRT. Het is me opgevallen dat de Belgen de beelden ongeveer 8 seconden later uitzenden. Dus toen op de Nederlandse zender vanavond eindelijk de 1-0 tegen de Russen viel, zagen de Belgen het doelpunt 8 seconden later! België loopt dus wat achter.
Wat me ook opviel was dat de BBC de belangrijke wedstrijd van Engeland tegen Uruguay niet eens direct uitzond! En dat voor een voetballand. Aan de andere kant heeft de nationale elf van Engeland op internationale toernooien vaak slecht gespeeld en is Suárez al langer een Luis in de Engelse voetbalpels.  Maar ja, Luis is een echt bijtertje. Misschien is dat de reden. Ik mag dan vaak naar de Duitse competitie kijken, het EK en WK kijk ik nooit via een Duitse zender.

Lelystad, een zomerse zondag

Jammer van al die leegstand in het centrum van Lelystad. Zoals aan de Neringweg in Lelystad. Een hele rij panden die leeg staan. Saai, doods en zelfs wat beangstigend. Is de leegstand soms besmettelijk?
Lege terrassen, rondvliegend zwerfvuil en stilte vullen het centrum. Vooral die stilte is benauwend. Alsof ik ergens wandel waar het op de zondag ten strengste verboden is. Er is ook nergens iets gezelligs te bekennen. Of ja, toch wel. Bij de skatebaan tegenover het voormalige pand van de KvK. Daar houdt de jeugd wedstrijden met boards, en skates. Een concentratie van belangstellenden bijeen in de zon. Zomaar een eilandje van gezelligheid in een zee van stilte.
Er staan wel hier en daar stoeltjes en tafeltjes uitgestald, zoals op het Stadhuisplein en bij de bieb. Maar echt uitnodigend is het niet. Nergens een vrolijk deuntje. Het lijkt alsof de mensen plotseling gevlucht zijn. Gevlucht voor het mooie weer, de stilte, het zwerfvuil en de lege panden. Volgens mij zijn er genoeg musici die graag even hun vaardigheden willen laten horen. Gratis. Niet voor niks. Want misschien brengt het gezelligheid in de stad. Misschien wordt het dan wat leuker in het centrum. Misschien blijven mensen dan even staan, of gaan ze zitten. En komen er meer mensen op af. Misschien.

Classic TT Gramsbergen 2014 -1-

Pauze in Ommen

Naar aanleiding van een reactie van een trouwe lezer uit Huizen, besloot ik vanmorgen vroeg naar het oosten des lands te rijden. Op de motor. In stijl, want vlakbij het dorp van Erik Hulzebosch, Gramsbergen, ging dit weekend de Classic TT van start. De laatste keer dat ik zo'n evenement heb bijgewoond was een paar jaar geleden in Rockanje. Het motorfeest begon al op vrijdag. Maar die dag staat bij ons in het teken van de kleine Emma.
Vanmorgen dus heb ik zorgvuldig (dacht ik toen) mijn rugzak ingepakt en daarbij ook de inwendige motorrijder niet vergeten. De motor startte wat moeizaam, maar so what? Vlug even de tank volgegooid met wat liters Euro en toen..... startte de motor niet. Nee toch?! #8!$@!! Grrrr! Ik duwde het oude beestje bij de pomp weg, om zo ruimte te maken voor anderen in auto's. Ze keken me wat meewarig aan. Ik deed alsof er niets aan de hand was en controleerde zogenaamd de motor. Ik schaamde me dood. Na een vijftal minuten gewacht te hebben probeerde ik nog een keer de startknop : Broemmm! Hij deed ut weer!

Op de parkeerplaats

Vlug erop en vervolgens richting Zwolle. Op de N50 zat het tegen. Nog geen paar kilometer gereden toen een omleiding opdook, omdat die belangrijke weg volledig was afgesloten wegens onderhoud. Via richting IJsselmuiden naar 's Heerenbroek en vervolgens naar Zwolle. Klinkt snel, maar ook op die route allerlei getimmer aan de weg. Het schoot niet op, vooral vanwege de flinke rijen auto's.
En dan, na al het oponthoud, rij ik toch over de N340 richting Ommen. Ik haal opgelucht adem. Maar ondanks mijn euforie, houd ik me keurig aan de snelheid. Die wegen zijn namelijk vaak in beeld bij verkeersprogramma's en onopvallende surveillance auto's van de nationale verkeershermandad. In Ommen heb ik even een stop gemaakt, om aan de thermos met koffie te lurken en een fotootje te schieten.
Net buiten Ommen kom ik op een uitdagende weg terecht. Veel mooie bochten, maar ik houd me nogmaals in. Wat een zelfdiscipline! Of is het gewoon angst? Angst voor een forse bekeuring. Ik merk trouwens dat de CBX niet lekker stuurt. Het zal wel.  Even krijg ik toch een zwarte onopvallende surveillancewagen achter me. Als je het over de duivel hebt.... Hij haalt mij in, omdat een paar auto's voor mij een automobilist over een doorgetrokken witte streep heeft ingehaald. Niet veel later zie ik ze samen langs de weg staan. In Gramsbergen aangekomen zie ik al de CRT bordjes die mij naar het stratencircuit leiden.

Classic TT Gramsbergen 2014 -2-

De parkeerplaats is een groot erf van een landbouwbedrijf. Terwijl ik bezig ben met afhangen, komt een meneer met een fotocamera naar mij toe. Ik denk : "Toch geen fan hoop ik?" Hij wijst naar mijn motor en zegt wat bezorgd :  "Goede morgen! Zeg, volgens mij is uw voorband wat aan de zachte kant. Ik loop naar de voorzijde en zie dat de band nogal breed op de grond staat. Ik herinner me het bochtenwerk, dat anders aanvoelde. De motor neigde op rotondes en in bochten weg te trekken met de voorkant! Geen nood, want volgens meneer is er vlak in de buurt een pompstation. Om mezelf niet verder in de penarie te storten, controleer ik de band maar niet. Eerst naar de klassieke motoren en dan zien we wel weer. Plezier heeft immers de hoogste prioriteit.
Dat plezier breekt al op de parkeerplaats los. Ik zie hier en daar leuk spul staan in de vorm van café racers. Prachtige machines!
Bij twee kwajongens, de rest van de aanwezigen hadden allen grijs haar, koop ik een programmaboekje. Ik wandel vervolgens langs de boerenwoning naar het terrein, waar de pit lane zich bevindt. Nou ja, pit lane, het lijkt eerder een boerencamping met louter caravans, tenten en motoren. Een schitterend gezicht. Al wandelend door de lane of memories zie ik bekende gezichten van oud-coureurs, zoals Witte Reus Wil Hartog, Aalt Toersen, Jos Schurgers, Marcel Ankoné en Jan Kostwinder.  Maar o, o, o, wat zijn die gasten oud geworden. Waar zijn ze in hemelsnaam geweest? En uiteraard hun motoren met de namen van de sponsors van weleer : Nimag, Riemersma enz.. Samen met de geur van Castrol, benzine, uitlaatgassen en hier en daar het geluid van jankende tweetaktblokjes en brullende viertaktmachines voel ik me in een paradijs van vervlogen tijden aanbeland.