In het pittoreske stadje aan de Lek, Schoonhoven, stond achter in de tuin van de buren een flinke boom. Een hazelaar. Hij stond op / tegen (nooit opgemeten) de erfgrens. In dat deel was onze zithoek. Lekker in de zon en uit de wind. Helaas vielen er erg veel slierten van de hazelaar in onze tuin. Onze buren reageerden nauwelijks toen ik de situatie aankaartte. Ik heb er verder geen punt van gemaakt en bleef de rommel gewoon opruimen.
Op een ochtend kwam de buurvrouw op de koffie. Het was zonnig en zoals gewoonlijk zaten we in ons hoekje. Toen we daar van de bruine sap zaten te genieten, viel zo'n sliert precies in het kopje van de buurvrouw. "Getver!", riep ze luid. Pas toen keek ze eens om zich heen en zag dat de grond bezaaid was met slierten. Ze keek omhoog en zag hoe een groot deel van de takken boven ons zithoekje uitstaken.
Zo gezegd, zo gedaan. Hoewel, tijdens het zagen ging het mis. Ik hielp de buurman die dag. Hij begon als eerste de grote takken vanaf de stam weg te zagen. Toen er alleen nog een kale stam stond, begon hij een deel van de top weg te zagen. Het zou in de brandgang vallen, maar volgens mij was ie te lang. Hij zou bij de achterburen op de schutting terechtkomen. Maar buurman wist het beter.
Toen de top viel raakte ie inderdaad de schutting en wel de deur van de schutting. Die spatte als het ware in een keer uiteen in allemaal losse planken! Alleen de lijst hing nog aan de scharnieren. Ik moest eigenlijk lachen, maar de bewoner stond voor zijn raam te kijken.
De dagen ervoor had ik gezien, hoe de achterbuurman die deur aan het maken was van nieuw hout. Hij was niet zo'n handige klusser. Dat de deur helemaal uiteen spatte kwam, omdat hij het dikkere hout van de lijst op de dunnen planken had gespijkerd. Dat had hij speciaal met korte spijkers gedaan, zodat de punten niet uit de dunnere planken van de deur zouden steken. 😁 De man was er twee dagen zoet mee geweest. Ik zie zo nog zijn treurige blik door het gat van zijn deur.
Samen met de buurman van de hazelaar hebben we hem laten zien hoe het eigenlijk had gemoeten. We hebben, als morele verplichting, de deur opnieuw gemaakt. Zonder spijkers. We hebben met schroeven de dunnere planken op de dikkere houten lijst vastgezet. Het kostte de buurman slechts een nieuwe plank.