Toen een buurvrouw afkomstig uit uit Noorwegen gevraagd werd, wat ze in Nederland vreselijk vindt, zei ze : de wc’s. Ze doelde op de wc potten, die bekend staan als vlakspoelers. “Dan ligt zo’n drol onder je kont te dampen”, zei ze met een vies gezicht. Net als zij ben ik inmiddels zo gewend aan een diepspoeler, dat ik ronduit moeite heb om op een vlakspoeler mijn behoefte te doen.
Als kind wist ik niet beter dan dat de toiletpot een vlakspoeler was. Ik heb zelfs nog een paar keer op zo’n ouderwetse poepdoos gezeten. Je weet wel, zo’n houten bank met een rond gat, waar een deksel op lag. Dat was op een adres in het Van Leeuwenpark in Leiderdorp, in de Narmstraat in Leiden en in Roemenië.
Om de zoveel tijd werd de poepemmer eronder geleegd. Dan kwam er een paard met wagen aan de deur. Dat lijkt me nu en echt shit beroep. En anders werd de put gedempt en een nieuwe gegraven.
Toen we ons eerste huis kochten, heb ik de wc verbouwd. Hij was erg klein. Als je op de pot zat, zaten je knieën tegen de muur. De pot zelf was toen ook nog een vlakspoeler. Ik heb toen een diepspoeler in de hoek gezet. Zo ontstond niet alleen meer beenruimte, er kon ook nog een fonteintje in. Later heb ik ook een diepspoeler in de badkamer geplaatst. We hoefden dan ’s nachts niet naar beneden.
Zo’n diepspoeler scheelt veel voor wat betreft nare geurtjes. Al zijn er ook mensen die het erg vinden, als ze de spetters voelen die opspatten als zo’n bruine rakker het water in plonst. Er blijven ook minder remsporen in de pot achter.
Die sporen voorkwamen we in de vlakspoeler door alvorens te gaan zitten eerst wat strookjes wc papier in de pot te leggen. Neemt niet weg, dat je altijd achterom moet kijken na het doorspoelen. Dat is iets wat veel mensen verzuimen te doen.