 |
| uit Eckarts Notes |
Het was in de jaren 70, toen Eckart Wintzen (BSO) tijdens een lunchpauze zei, dat niemand bij hem Fieldmanager zou kunnen worden, als ie niet eerst zelf in het veld werkzaam geweest was. Ofwel : gedetacheerd was geweest. Het kwam erop neer, dat je onderaan de ladder beginnen moest. Zelf ondervond ik later als gedetacheerde zijn gelijk.
Omdat ik het klassieke pad bewandeld had van computeroperator, programmeur, systeemanalist, systeemontwerper (technisch en functioneel) en informatieanalist / adviseur kende ik op dat gebied de klappen van de zweep. Parallel aan die functies kreeg ik vanaf de functie systeemanalist te maken met leidinggevende taken. Variërend van groepsleider tot afdelingshoofd en projectmanagement. Ook daarvoor kreeg ik na getest te zijn, de nodige opleidingen.
Het was voor mij daarom niet moeilijk om medewerkers met die functies te begeleiden.
Natuurlijk heb ik aan het begin van mijn loopbaan zelf ook te maken gehad met Fieldmanagers. Vaak ergerde ik me aan die gasten. Ze waren vaak slordig of deden hun werk niet. Ze kwamen met mij praten over het werk, mijn eigen ontwikkeling en privé kwesties die van invloed konden zijn op mijn functioneren. Zoals geboortes, ziektes enz. We maakten afspraken over allerlei zaken. Maar die afspraken werden vaak niet nagekomen. "Vergeten", was dan het excuus. Het viel mij op dat die gasten weinig opschreven tijdens zo'n gesprek. Er was geen sprake van gemeende belangstelling van hun kant. Ze waren zelf nooit gedetacheerd geweest. Wat dat betreft had Eckart gelijk.
Toen ik zelf midden jaren 90 de overstap maakte van Projectmanagement en Consultancy naar Fieldmanagement, wist ik wat me te doen stond.
-wordt vervolgd-