|
spaghetti .... |
Wat een mooi weer! Gelukkig was het vanmorgen bewolkt en regenachtig. Ik zeg gelukkig, want de werkenden klasse moest weer naar werk. Een stralende zon zou, na de wat het weer betreft mislukte Paasdagen, een beetje sneu voor hen zijn. Maar vanmiddag werden de gepensioneerden en vakantievierders verrast met een stralende zon. Tja, je moet het wel verdienen hè? Hoera! Dus ben ik maar snel de loods ingekropen.
Na de aanschaf van de camper ben ik druk bezig geweest met wat snoeiwerk in de bedrading, die later aangebracht is. Ik ben er nog niet klaar mee. Op het dashboard zit nog een schakelaar waarvan ik de bedrading moet uitzoeken en eventueel verwijderen en aan de accu zitten op elke pool vier extra draden, 4x plus en 4x min. Inmiddels ken ik de functies van die draden. Ik mag ze niet verwijderen, omdat dan bepaalde accessoires niet meer zullen functioneren.
|
á la Wimmie |
Die hoop spaghetti moest dus aangepakt gaan worden. Voordat het zover kon komen, moest eerst de accu eruit. Die batterij is een vrij fors geval, wat met enig gemanoeuvreer krap aan naar buiten geleid kan worden. Daar heb ik hem maar op de lader gezet. De ontstane ruimte gaf direct een kijk op de rommelige bedrading. Om de spaghetti-boel wat netjes te maken, heb ik voor elke pool een lasdoosje gebruikt. Zeg maar een min - en een plus-doosje. In elk van de doosjes heb ik toen de verbinding van de vier draden met behulp van een insteekklem, een modern lasdopje gemaakt. De gestripte koperen uiteinden van de bedrading heb ik met een soldeerbout omgetoverd in harde pinnetjes, die ik in de verdeel klemmen kon steken. Ja, je moet wel wat creatief zijn. De vijfde aansluiting (de hoofddraad) van de insteekklem heb ik met de pool verbonden. Die van de plus-pool is voorzien van een zekering. De lasdoosjes heb ik op het chassis onder de motorkap gemonteerd. Op die manier ga ik nu van vier draden terug naar één extra draad aan een accupool. Dat is niet alleen netter om te zien, maar ook gemakkelijker als ik de accupolen wil los- en aankoppelen.
Na deze klus ben ik afval gaan inladen en ben ik naar de milieustraat gereden. Het was daar heerlijk rustig, zodat ik op mijn dooie gemakkie het afval kon lossen. Kortom, alles is weer mooi opgeruimd! Tevreden ben ik naar huis gereden, waar Fenna al op mij zat te wachten. Het was bijna 15.00 uur en dus tijd om samen met haar naar buiten te gaan.