Gisteren, tijdens onze ochtendwandeling, heb ik toch maar dat plastic uit het bos getrokken en bij de afvalcontainer gelegd. Het was nogal groot en paste niet in de container. Toen ik dat zeil had weggetrokken, bleek nog meer afval gedumpt te zijn. Er lagen een tl-bak, een geschilderde balk en wat klein afval. Ik besloot later terug te komen met een paar handschoenen en een zak om die rommel alsnog weg te halen. Vanmorgen bleek dat niet meer nodig. Het plastic zeil was weg, de container was geleegd en het restant van het gedumpte afval in het bos was ook verdwenen. Mooi werk!
Vanmorgen kwamen we iemand tegen met een herdershond. Dat beest gaat altijd als een idioot tekeer als ie andere honden ziet. De eigenaar gaat op voorhand al de riem heel kort inhalen en trekt de herdershond met de voorpoten van de grond. Beide staan dan helemaal klaar voor de komende situatie. Dan breekt de hel los. De hond gromt met opgetrokken lip en rukt als een dolle aan de riem, terwijl de eigenaar hem in bedwang probeert te houden. Op een gegeven moment pakte hij het wilde beest bij de snuit. De herder begon dus ook nog heel hard te janken tussen het gegrom en geblaf door. Een voorbeeldig staaltje van hoe je een hond niet in bedwang moet houden. Het beest is nog jong en wordt enkel groter en sterker. Dus nog even en de eigenaar wordt in zijn handen gebeten. Wat daarna volgt is voorspelbaar. Mocht het mij overkomen, dan krijgt die hond (en de eigenaar) een slechte dag.
Typisch dat mensen die niet assertief zijn nou juist zo'n hond moeten aanschaffen. Een kwestie van compensatie van hun eigen onvermogen?