...in de jaren 90.... |
Ik geef toe dat het een vreemde zo niet oneerlijke zaak is een selectieve groep doden te herdenken. De manier waarop in het Indië na die oorlog ons leger daar heeft huisgehouden riekt ook zwaar naar oorlogsmisdaden met veel salchtoffers. Maar daar wil men hier liever niet over praten. Echt, we zijn zo braaf niet geweest. Ook niet ten opzichte van de Joden, al lopen we wel goede sier te maken met Anne Frank.
Maar herrie maken tijdens de Dodenherdenking gaat mij veel te ver. Ik zie die tijd en energie liever gestoken worden in het openbreken en bespreekbaar maken van al die andere wantoestanden waar ons land bij betrokken was en nog steeds is. Om zo tot een veel evenwichtiger en realistischer beeld te komen. De oorlog in Indië is wat dat betreft zwaar onderbelicht. Maar laten we wel respect blijven tonen aan hen die voor ons hun leven hebben verloren.
Onze eigen dodenherdenkingen waren / zijn immers ook selectief. Men maakte zelfs onderscheid tussen omgekomen Nederlanders. Zij die van Indische afkomst waren, werden lange tijd genegeerd. Pas in de jaren 90 werden na zware protesten ook hun namen op monumenten bijgeschreven.