Goed nieuws! Noord Korea stopt met de kernproeven. Hoera! Opvallend is ook, dat de westerse media helemaal niet in juichstemming zijn. Natuurlijk niet! Stel je voor, goed nieuws van een tot vijand bestempelde natie, dat kan toch niet?
Eind jaren 80, begin jaren 90 kwam ik opeens in een soort dip terecht. Ik kreeg een vreemd, maar sterk gevoel van onvrede. De oorzaak / oorzaken bleven mij onbekend. Ik heb daar vaak over nagedacht. In die periode ging het mij en ons voor de wind, dus zowel zakelijk als privé. En toch dat rare gevoel. Het woord midlife crisis viel een paar keer. Ik was erg onrustig en stelde mezelf vaak de vraag : waar ben ik eigenlijk mee bezig? Het was wel zo, dat het bij mijn toenmalige werkgever bergafwaarts ging met de zaken. Vreemd genoeg was de markt toen nog erg goed. Misschien speelde die situatie en mijn leeftijd (rond de 40) ook mee in mijn gevoel.
Hoe het precies qua gevoel afliep herinner ik me niet meer. Ik weet wel, dat de zaak in 1992 failliet ging en ik anderhalf jaar later door het zusterbedrijf waar ik toen in dienst was mij een kunstje flikte. Ik werd ontslagen met een rotsmoes, omdat (naar later voor de rechter bleek) het stiekem aan het reorganiseren was. Ik overwoog iets heel anders te gaan doen. Van een camping runnen tot het beginnen van een afhaal-winkeltje. In die laatste periode van mijn dip werd Mike geboren en ben ik als zelfstandig ICT'er aan de slag gegaan op het gebied van management en advies. Terugkijkend denk ik dat al die ontwikkelingen mij weer geactiveerd hebben en doen besluiten de draad weer op te pakken en verder te gaan.