maandag 9 april 2018

Verboden literatuur

Als kind mocht ik bepaalde blaadjes niet inzien. Wat zeg ik? Ik mocht ze zelfs niet van de buitenkant zien. Een vreemde ervaring wanneer je iets moois niet mag zien. Een docent vertelde ooit over een lijst met boeken, die men van de RK kerk niet mocht lezen. Op de vraag van een klasgenoot, hoe men zo'n lijst kon opstellen, antwoordde de leraar : "De geestelijken hebben die boeken eerst zelf met rooie oortjes zitten lezen."
Het boek Mein Kampf van Hitler behoort nog steeds tot verboden literatuur. De handleiding voor pedofielen, die uitvoerig beschrijft hoe men een kind kan lokken, ontvoeren en misbruiken staat niet op de lijst. Evenmin al die andere handleidingen van bommen maken tot mensen martelen, vergiftigen, in stukken snijden van lijken enzovoort. Je zou denken "Daar is toch zeker wel een algemene regel voor vast te leggen?" Maar dat is blijkbaar niet het geval. Overigens begrijp ik niet waarom men een fenomeen als het dark web of deep web niet aanpakt en/of verbiedt. Een kwestie van de computers / servers die zich daarvoor lenen in beslag nemen en de beheerders / eigenaren vastzetten. Ik zet dat soort websites onder de noemer illegale winkels. Die verborgen websites zijn er niet om verborgen te blijven. Ze zijn voor criminelen toegankelijk, dus ook voor handhavers. Aanpakken die hap.