Na de koffie met oranje tompouce zijn we even het centrum ingegaan. Uiteraard op de fiets. Toch zijn er veel dorpelingen die Dronten blijkbaar een soort wereldstad vinden, getuige de vele geparkeerde auto's. Ach ja, voor je het weet moet je bijna 5 kilometer fietsen. 't Is toch wat. Veel mensen hebben de vlag uitgestoken en/of de gevel versierd met oranje vlaggetjes. Het staat erg feestelijk. Toch zijn in den lande extra veiligheidsmaatregelen getroffen, omdat wij zo aardig zijn onze grenzen wagenwijd open te zetten.
Voor mijn fatsoen ben ik weer eens de drukte ingegaan. De vrijmarkt draaide volop en het was behoorlijk druk. Voetje voor voetje voorwaarts schuifelen en je vooral niet druk maken om allerlei dwarsliggers, die de doorgang versperren. Je kunt natuurlijk ook even aan de kant gaan staan met je smartphone, maar ja het is Koningsdag. Op zo'n dag mag je ook al je rommel zomaar op straat gooien. Een stukje nationale folklore. Op het plein was het gezellig druk. Daarna ging ik pas de echte drukte in.
Halverwege mijn paniekaanvallen hoorde ik een geluid, alsof er een kat uit elkaar getrokken werd. Wat een akelig gejammer. Bleek het een meisje met een viool te zijn, dat geld inzamelde. Voor vioolles denk ik. Verderop hoorde ik een schorre kraai, maar dat was een jongetje met een dwarsfluit. Knappe imitatie, dat wel. Ook hij zamelde geld in. Er was ook iemand die met een accordeon voor zijn dikke buik het Wilhelmus speelde. Bijna helemaal goed. De laatste twee regels kreeg ie niet voor elkaar wat de melodie betrof. Alsof hij of dat instrument net geen adem genoeg had. Het was ook het enige liedje dat hij kon spelen. Keer op keer klonk het Wilhelmus. Je zou maar in militair tenue daar zijn. Sta je al die tijd in de houding.Als je ziet wat een mensen soms om straat neerkwakken om te verkopen, niet te geloven. Hun hele hebben en houden op straat. Weg met de rommel en de privacy.
De zon brak door en ik was opgelucht heelhuids uit de drukte te zijn gekomen. Voor mij zit Koningsdag er weer op.