Wie niet met de linkse stroom meegaat is een terrorist. Ze noemen zichzelf graag activist. De journalistiek doet daar gretig aan mee, getuige de vele artikelen waarin zaken gekoppeld worden aan terreur. De journalistiek zelf is voor mij al jaren een terreurgroep, betaald door hun redacties. Wie tegels in zijn of haar tuin heeft is tegenwoordig ook al een terrorist. Een tegelterrorist. Over de uitbreiding van ons wegennet waar ook deze linkse journalisten en redactieleden graag gebruik van maken, wordt niets geschreven in de geest van terreur. Evenmin over de terreur van de waterbeheerders, die er nog steeds niet in slagen ons landje ook ten tijde van droge periodes van voldoende (drink)water te blijven voorzien. De
uitbreiding van landings- en startbanen is ook geen terreur. Ook over de terreur van de architecten die woningen nog steeds niet laten profiteren van het regenwater, lees ik nagenoeg niets. Je weet wel, hemelwater dat via een pijp in het riool verdwijnt en dus niet in de grond en niet als alternatief voor onzinnig drinkwaterverbruik ingezet wordt.
Nee, de media-terreur valt liever de gewone man/vrouw aan. Zij mogen mij pas een tegelterrorist noemen als ik die tegels bij dat soort journalisten door de ramen gooi. Ik noem mezelf dan vrijheidsstrijder.
