Als het om recycling, duurzaam en milieu gaat, vertellen ze mij en de meeste van mijn leeftijdgenoten of ouder niets nieuws. Zo zijn wij immers opgevoed. Niet zozeer vanwege het milieu, maar omwille van het geld. Er was weinig te besteden, dus was men zuinig en werden gebruikte materialen niet weggegooid maar opnieuw gebruikt.
|
daktrim poetsen |
Ook kinderen deden daaraan mee, want geld voor speelgoed was er vaak niet. Dus boog je flessendoppen om de spaken van je fiets en monteerde je met delen van een knijper en elastiek op een leeg schoensmeerblikje een ratel op je fiets. Maakte je een kijkdoos van een schoenendoos. Blikkie trappen en op lege blikken met een touwtje eraan lopen en met elkaar praten door zo'n blik. Een oude velg van een fiets was om te hoepelen. Gebuikt hout en spijkers van de bouw om te knutselen. En, haast traumatisch, de afgedragen kleding van je oudere broer of zus. Lege flessen gingen terug om opnieuw te worden gevuld enzovoort. Er waren zelfs grote mensen die hun partner inruilden voor een
gebruikte ander.
|
Afvoerpijpje |
Nu ik met een luifel bezig ben, heb ik zodoende nog goed bruikbaar materiaal niet weggegooid. Ik ga het opnieuw gebruiken. Vanmorgen heb ik de aluminium daktrim schoongemaakt. Zo ook de afvoer, een koperen pijp dat op een stuk lood vastgezet is. Van het oude hout ga ik twee platen gebruiken; een voor het plafond en een om te kannibaliseren. Of wel : stukken ervan afzagen en gebruiken.