woensdag 24 juni 2020

Kort ritje

uche, uche uche.
We hebben na het avondeten de boel afgebroken en ingeladen. Vervolgens zo'n 50 meter gereden en de hele mikmak weer opgetuigd. Beter zo, dan bij een echte verhuizing.
Op onze nieuwe stek werd mij gevraagd of ik soms in Stolzenau heb gewoond. Meneer vond mijn naam bekend voorkomen. Hij zag mijn familienaam op het reserveringsbordje staan. Hij heeft daar heel lang gewoond en gewerkt als militair. Meneer is na zijn pensionering niet meer teruggegaan naar Nederland, maar in Duitsland blijven wonen. Vanwege zijn militair verleden is ie met zijn vrouw in de camper naar Stolzenau gereden. Daar heeft het stel wat herinneringen opgehaald. Vergeleken met hier was het daar erg druk op de camping. Ook daar moest je reserveren.
Men is hier gebonden aan een max. aantal gasten wat men mag ontvangen. Voorheen kon je hier zo het terrein oprijden en een plekje uitzoeken. Nu moet alles geregistreerd worden. Dus vandaar de vraag aan ons : "Wie bent u eigenlijk?" We moesten een paar plekken verkassen. En nee, dat was niet omdat ik bruin ben. Dat was omdat wij niet gereserveerd hadden.