Krakendvers (inleiding)

"Krakendverse boerenkool":,,... zó van het land wil ik ze het liefst...", schreef Willem vorig jaar oktober, toen de vorst (ál) over het veld was gegaan en de boerenkool dus op z'n lekkerst heette te zijn. Daarná heeft “Koning Winter”, wat dát betreft, verstek laten gaan want het heeft erna toch nauwelijks nog gevroren. Dat wil overigens niet zeggen dat de boerenkool op míjn volkstuintje niet te pruimen was/is. Terwijl wij ons hier thuis, vanwege de ‘sluipmoordenaar’ met de naam Corona-virus, al drie weken vrijwillig hebben ‘opgesloten’ bood mijn ‘volkstuin-buurman’, omdat hij mij al had gemist, mij per e-mailbericht aan op mijn

tuintje een struik boerenkool en een bos prei te oogsten en deze bij ons aan de voordeur af te leveren. Dat heeft hij gisteren dan ook gedaan en dus ik kan als keukenhulpje aan het werk. Prachtig toch!? Hij 'durft' wel naar de tuin te gaan en heeft die al bijna helemaal 'om' (gespit). Tja, het is prachtig weer daarvoor en ik ben eigenlijk een beetje jaloers op hem. Mijn tuinactiviteiten bestaan uit het thuis van alles en nog wat ‘vóórzaaien', in potjes en bakjes in de vensterbank op zolder, zodat ik tóch nog tijdig mooie plantjes heb die meteen kunnen worden gepoot. Na het bovenstaande maak ik even een sprongetje terug in de tijd, naar een gebeurtenis midden zomer vorig jaar die mij nog lang zou heugen.

+++