 |
| treurig |
Heel bijzonder dat ik zo'n dag mag meemaken, al is de reden triest. Ik heb namelijk weinig op met dit soort dagen, omdat ik weinig op heb met ons koningshuis. Ik ben er na mijn jeugd heel anders tegenaan gaan kijken. Wellicht ook vanwege het werk dat ik deed, waarin vaak sprake was van kosten / baten en rendement. Ik weet wel dat ons koningshuis veel bedrijven in haar kielzog meetrekt, wanneer het op staatsbezoek gaat. Helaas merk ik achteraf niet wat daar precies het resultaat ervan was. Nederland is toch al eeuwen een handelsnatie, ook zonder koningshuis. Toch heb ik de vlag uitgehangen. Wat zeg ik? Zelfs twee! Ze hangen wel op half zeven. Aangepast aan de omstandigheden en dus niet aan mijn visie.
Vanmorgen zagen Fenna en ik, ik in ieder geval, een ouder echtpaar dat druk bezig was een vlag in een houder te steken. Meneer hing half uit het raam, terwijl mevrouw op een caravantrapje probeerde de onderkant van de vlaggenstok in de houder te mikken. Helaas was het trapje net te laag. Of mevrouw net te veel gekrompen. Het stel is in de 80 en hoort m.i. geen rare fratsen uit te halen. Veel te gevaarlijk. Dus bood ik hen aan de vlag te plaatsen. Mevrouw kreeg de rolriem met Fenna. Ik ging op het trapje staan en drukte de vlag in de houder. Achter me hoorde ik 'oei!' Fenna had de riem uit de handen van mevrouw getrokken en ging op een paar meter afstand staan kijken. Ze was blijkbaar ergens van geschrokken. Misschien had ze mij onderschat. Haha! Ik kwam weer met beide voeten op de grond terecht en werd vriendelijk bedankt. Ik riep Fenna. De sjokte met de rolriem slepend over de grond naar mij toe, terwijl ze de mevrouw in de gaten hield. Nu maar hopen dat ze die vlag vanavond zonder risico's weer verwijderen. Maar misschien zie ik een van hen vanmiddag nog. Dan zal ik weer mijn diensten aanbieden.
