zaterdag 25 april 2020

Een man een man, een woord

Laat ik nou net weer die meneer met zijn loslopende hond tegenkomen. Ik meende een positief gesprekje met hem gehad te hebben over de aanlijnplicht. Hij toonde begrip voor mijn bezwaar en beloofde mij toen zijn hond voortaan aangelijnd te houden. Helaas is meneer niet van het type een man een man, een woord een woord. Of doen wat je zegt en zeggen wat je doet. Misschien is het helemaal geen man.
Wat ik ook vreemd vind is dat de miljarden steun voor de KLM zo geregeld is. Maar mondkapjes en andere hulpmiddelen nog steeds niet.
O, o, wat glimt ie!
Zelf ben ik vanmorgen geheel conform mijn eerder uitgesproken woorden, verdergegaan met het poetsen van de bus. De andere helft was aan de beurt en de achterportieren. Gelukkig was het wat bewolkt hier, dus hoefde ik me niet in het zweet des aanschijns te werken. Het interessante van poetsen is, dat ik de carrosserie in detail kan controleren. Er is gelukkig niets mis met de carrosserie. Hij blinkt en glimt als nieuw en steekt nu wel erg af bij andere busjes hier in de straat. Hopelijk krijgen die eigenaren niet de pest aan mij en/of het busjes. Haha!
Van al dat poetsen kreeg ik het wel op mijn heupen. Dus ging ik na gedane poetsarbeid in het huisje verder. Stofzuigen, de vaat doen, de wasmachine leeghalen en dus de was ophangen. Een zolderkamer weer op orde gemaakt en nog een was gedraaid en later ook opgehangen. Ach ja, ik vind het allemaal geen straf. Ik bedoel, ik woon hier ook en maak ook de boel rommelig en vies. Ik heb trouwens ook nog een set ruitenwisserbladen vervangen. Toen de zon doorbrak was ik klaar met poetsen. Tijd om even van de zon en een kopje thee te genieten.