Het was al een paar dagen lang prachtig, zonnig zomerweer geweest met af en toe een zacht regenbuitje dus ideale omstandigheden voor o.a. een groentetuin. Zonlicht, warmte, en vocht staan garant voor heerlijke, krakend verse groente’s; vanuit de tuin zó op je bordje. Nou ja, zó op je bordje? Pas nadat een eventuele, ‘tijdelijk bewoner’ van b.v. een bloemkooltje of een krop sla 'de huur is opgezegd’, zijn deze gereed voor consumptie. Toegegeven, groente’s uit de supermarkt zijn gegarandeerd vrij van stiekeme ‘mee-eters’ omdat groentetelers, ter bestrijding daarvan, allerlei middelen gebruiken die ook voor ons mensen schadelijk kunnen zijn. Een slak of een rupsje op groente’s uit eigen tuin kan je zien en verwijderen maar restanten spuitmiddel, in/op groente ‘s uit de winkel zijn onzichtbaar en het is altijd maar een kwestie van vertrouwen en hopen dat de telers de wettelijk toegestane hoeveelheden gif niet overschrijden. Het credo bij groente’s uit mijn volkstuin is dan ook: ,,... Je ziet niet, wat er niet in zit...”. “De vlag dekt de lading.Op een, achteraf gezien níet zo’n goede, dag fietste ik goedgemutst richting het volkstuincomplex van onze tuinvereniging. Mede door het prachtige weer had ik enorm veel zin eens een paar uurtje lekker te gaan
Mijn Bosnische tuin-overbuurman, die hier al 20 jaar woont, was een paar weken op vakantie naar zijn geboorteland en ik had hem beloofd gedurende die tijd zijn tuin schoon te houden van onkruiden en deze zo nodig van water te voorzien. In ruil daarvoor mocht ik van zijn tuin oogsten wat ondertussen was gerijpt, zoals paprika’s, radijsjes, tomaten, slaboontjes, zoete mais, popcorn-mais, enz. Ik had mij voorgenomen éérst déze tuin te verzorgen en daarna op mijn eigen tuin bezig te gaan maar mijn plannen vielen binnen een half uur compleet in duigen.
Wordt vervolgd met: “Krakend kraakbeen!”.
Fan-tilator