De verweerder, de eigenaar van het café, was alles behalve consistent in zijn beweringen. Consistent klinkt wat aardiger dan liegen. De eisen van de klagers (jonge en oudere bewoners die recht tegenover het café wonen) waren vrij billijk. Ze wilden dat het café doordeweeks om 01.00 uur sluit en in het weekend om 03.00 uur. Volgens de eigenaar heeft het café van de gemeente Dronten geen beperkingen opgelegd gekregen voor wat betreft de openingstijden. Nogal vreemd voor een café midden in een woonwijk. Hij beweerde echter, dat hij zich aan de voorgestelde sluitingstijden hield. Later sprak hij zichzelf een paar keer op dit punt tegen.
We hebben zelf ook dicht bij een café gewoond en zijn bekend met de overlast. Naarmate de avond vordert neemt de overlast toe. Klanten gaan schreeuwen en lallen (tijdens het buiten roken) en doen vervelend als ze naar huis moeten. Onderweg was geregeld sprake van vandalisme.
Zoals gebruikelijk vond eerst een onderzoek plaats. Er werden geluidsmetingen gedaan en met de beide partijen gesproken.
Rechter Frank Visser was het met de omwonenden eens. Hij vond ook dat de gemeente Dronten maatregelen moet nemen. Het café kreeg sluitingstijden opgelegd, conform de eis van de omwonenden. De eigenaar moet de omwonenden per overtreding een boetebedrag betalen met een maximum van 20.000 euro. Hij moest ook de geluidsinstallatie opnieuw laten afstellen tot het wettelijk niveau. De laatste eis leidde tot een wat kinderachtige opmerking van eigenaar Klein tijdens het opnieuw begrenzen van de installatie : "Het lijkt wel een bejaardentehuis." Misschien had Klein ook geregeld iets voor de omwonenden kunnen doen. Al was het maar een kop koffie.