Gisteren ging het over een straat in Duiven, waar een rij zeer grote elzen voor overlast zorgen. Bewoners beklagen zich al ruim 10 jaar bij de gemeente over de overlast die de bomen veroorzaken. Vertel mij niets over zo'n els, want zowel in Schoonhoven als in Lelystad hebben wij de overlast van dat soort bomen mogen ervaren.
Dat de betreffende wethouder niet goed geluisterd heeft naar de bewoners, bleek wel toen hij zijn (ja, zijn) argumentatie onderbouwde. Hij toonde een foto van de straat met en zonder bomen. Bij de laatste foto gaf hij aan, dat het na het kappen van de elzen een lelijke straat zou worden. Daar kon ik hem geen ongelijk in geven. Maar..... de bewoners hadden om andere bomen gevraagd! Dus helemaal geen bomen, een kale straat, was niet aan de orde, meneer de wethouder. De man kwam met meer irrelevante, soms ietwat domme uitspraken, die aangaven waarom zo'n kwestie al meer dan 10 jaar duurde : Ik vind dit, ik vind dat enz. Kortom, ook hij wilde geen rekening houden met het welzijn van deze inwoners van Duiven. En de bekende drogredenen over groen en zuurstof kwam natuurlijk ook even om de hoek kijken. Voor de schouw van de rechter, had de wethouder vlug nog even de veegwagen langs laten komen. Flauw hoor. Uiteindelijk gaf de rechter de gemeente i.c. de wethouder toch gelijk. Dat bevreemde mij ten zeerste.
In zijn afweging noemde de rechter allerlei 'boomtechnische aspecten' van de els op, die overigens correct waren. Hij wekte de indruk alsof het een soort strafzaak betrof, waarin keiharde bewijzen overlegd moesten worden. Volgens mij was het een civiele kwestie, waarin de rechter zaken afweegt en een oordeel velt.
In die afweging vergat deze rechter totaal andere aspecten te belichten zoals die van de democratie. Immers ALLE bewoners in dat deel van de straat hadden te kennen gegeven, dat ze de elzen wilden laten vervangen. Het typisch aristocratisch optreden van de wethouder werd door deze rechter zonder enig commentaar geaccepteerd. Een ander aspect betrof, het woongenot (daar ging het uiteindelijk om), kwam helemaal niet ter sprake. Al met al had ik van de rechter op z'n minst verwacht, dat hij de wethouder nadrukkelijk op deze m.i. zeer belangrijke zaken zou wijzen. Maar dat deed de rechter niet. Hij hield zich strikt aan de regelgeving en zaken als billijk en interpretatie van regels kwamen niet aan de orde. Wat een misser! Als verzachtende omstandigheden wil ik in acht nemen, dat deze nieuwe rechter nogal jong is. En je weet, de jongere generatie weet veel minder en doet het werk minder grondig.