Het onderwijs takelt af

mond houden en luisteren

Ik heb een aantal keren voor een groep mogen staan. Toen ik een keer iemand tot de orde riep (het ventje zat te klieren), keek de juf mij zeer geschokt aan. Ik zei alleen maar : "Jongeman, als je niet wilt luisteren kan je beter vertrekken!"
Terugkijkend kom ik tot de conclusie dat het onderwijs sinds de invoering van de Mammoetwet flink afgetakeld raakt. Dat is niet alleen merkbaar bij de leerlingen en schoolverlaters, maar ook bij het onderwijzend personeel zelf. Het personeel zelf kan namelijk niet eens fatsoenlijk rekenen, een werkwoord vervoegen of foutloos Nederlands schrijven. Ik heb daar staaltjes van gezien, vanuit zowel het basis als het voortgezet onderwijs. Iedereen kan leraar worden. Specifieke kenmerken qua persoonlijkheid zijn evenmin belangrijk. Veel leraren vinden ook dat ze zo hard moeten werken. Maar het gros is klagend ambtenaar met vele weken vakantie! Haha!
En dan zijn er nog de ouders, die hun educatieve steentjes bijdragen. Veel ouders vinden hun kindje heel bijzonder. Zo bijzonder, dat het geen respect hoeft te hebben voor anderen en niet bekend hoeft te zijn met fatsoensregels. Als leraar hoef je zo'n kind niet te corrigeren, want dan staat er supersnel (dankzij een smartphone) een agressieve bitch (door het vervelende kind 'mamma' genoemd) of werkloze nul ( 'pappa') voor de schooldeur. Zeg maar : hun zogenaamd zorgzame ouders.
Aan het eind van een schooljaar verwacht elk van die ouders dat hun geniale prinsje of prinsesje naar de volgende klas / groep gaat. Zo niet : bonje!
Wat een tijden. Als leerling luisterde ik naar mijn leraren. En anders zat ik met open ogen stiekem te dagdromen. Ik sprak hen aan met u, mevrouw en/of meneer. Soms kreeg ik straf. Daarover vertelde ik thuis niets, anders kreeg ik nog meer straf. Ik zag tegen hen op, omdat ze zoveel wisten.
Tegenwoordig schijnen leraren nogal veel naar leerlingen te moeten luisteren. Die noemen hen bij de voornaam en zeggen jij en jou. Ik kijk tegenwoordig op, omdat leraren zo weinig weten en kunnen. Veel ouders verwachten dat het lerarenkorps hun prinsjes en prinsesjes in bepaald opzicht opvoeden. Daar hebben ze zelf namelijk geen tijd voor. Daarom dumpten zij hun kindje direct na de geboorte in een crèche. Op werk beklagen die ouders zich over die omhooggevallen managers en domme collega's. Maar ja, die hebben dezelfde slappe opvoeding en dito onderwijs gevolgd als zij.