donderdag 14 april 2016

Johan Derksen heeft gelijk


Het is en blijft erg moeilijk in Nederland iets kritisch te zeggen over minderheden. Zoals ik al eerder liet blijken, ben ik het gewoon eens met datgene wat Johan Derksen in het praatprogramma van Pauw zei over Marokkaanse voetballers. Te veel Marokkaanse voetballers in één team of bij een vereniging leidt tot problemen. Het sluit aan bij mijn opvatting, dat niet alle culturen willen aansluiten bij de westerse. Het zijn culturen van immigranten of minderheidsgroepen, die per definitie weigeren te assimileren. Ze houden strikt vast aan hun eigen opvattingen en houden weinig tot geen rekening met de aanwezige cultuur. Ik noemde al eerder het voorbeeld van de Turken in Duitsland. In ons land is het niet anders. Kijk ook maar naar scholen en woonwijken. Ze worden overgenomen door allochtonen; ze dringen ons hun cultuur op.
Van de eerste generatie kan ik die houding enigszins voorstellen. Van de daaropvolgende niet. Het lijkt erop alsof men louter de krenten uit de westerse pap komen halen en daarbij ons nieuwe regels wil opleggen. Om die reden vind ik het ongewenst dat die mensen een Nederlands paspoort krijgen. Dat verdienen ze niet gezien hun maatschappelijke houding : te afstandelijk en geen intentie te willen assimileren.
Derksen kreeg natuurlijk gelijk boze Marokkanen en softe Nederlanders op zijn dak, met klachten over 'discriminatie' en meer van die bekende irrelevante beschuldigingen en kreten. Nederland heeft verzuimd bepaalde groepen immigranten 'goed op te voeden'. Men houdt hen veel te veel het hand boven het hoofd. Met gevolg dat relatief velen van hen in de criminaliteit terecht zijn gekomen.
Verhoudingsgewijs zijn ook veel voetballers uit andere culturen betrokken bij agressie op en rond de velden. Zo zijn er meer cijfers die aangeven, dat relatief gezien, mensen uit andere culturen veel afwijkend en vooral ongewenst gedrag vertonen. Maar zeg het niet openlijk, want dan krijg je nog steeds gedonder. Het ware beter wanneer meneer Farid (SMN) al zijn tijd en energie gaat steken in de assimilatie van Marokkanen in Nederland, in plaats zich te blijven verzetten tegen de Nederlandse cultuur in het algemeen en vooral de waarheid in het bijzonder. Ook meneer Farid Azarkan doet heel graag aan wegkijken.