woensdag 13 april 2016

Pleinhoofd Tom

soms steekt Tom geen poot uit
een echte dakhaas
Als ik 's morgens Fenna uitlaat, dan hoef ik niet bang te zijn dat kater Tom achter ons aangaat. Soms komen we Tom ergens tegen. Toen we elkaar pas kenden begroette ik hem steevast met : "Ha die Tom!" Hij keek mij toen aan met een arrogante blik, alsof ie wilde zeggen : "Ken ik jou soms ergens van?"
weer een zwarte weggejaagd
Maar geleidelijk is Toms houding ten opzichte van mij veranderd. Niet dat we innig met elkaar zijn. Dat niet. We zijn beide mannen. Hoewel, ook Tom is via medische weg, net als ik, ontdaan van zijn voortplantingsmiddelen. En we zijn beide rood. Hij van vacht en ik een beetje vanwege maatschappelijke betrokkenheid. Dus Tom en ik hebben wat zaken gemeen. O ja, Tom en ik kunnen beide ook heel goed slapen. Hij overdag ik 's nachts. En soms ook overdag. Maar van dat laatste merkt Tom hoegenaamd niets.
Soms heeft Tom een gekke bui. Dan komt ie bij mij op schoot liggen. Op zo'n moment vind ik hem wel een mietje, hoor. Ik bedoel, hij is anders altijd zo macho.
de nagels scherpen
Tom is al een tijdje Pleinhoofd. Hij is de baas over zo'n beetje alle katten, die hier over het pleintje lopen. Ooit is Tom onderaan begonnen als rookie. Maar al snel werd ie Plaatsvervangend Pleinhoofd. Toen leefde Diesel nog. Ze waren vriendjes. Maar het kan ook zijn dat Tom het minst bang was voor Diesel. Diesel kreeg een paar maanden geleden een spuitje en Tom dus promotie. Op het pleintje hingen die dag twee vlaggen uit : de een halfstok, de ander in feeststemming.
Vanuit zijn mand in de vensterbank houdt Tom toezicht op het plein. Als er groot alarm is springt Tom overeind en schiet door zijn luikje in de voordeur klap!, klap! naar buiten. Daar geeft ie dan de passant op z'n donder. Vraag me niet waarom, maar die passanten zijn vaak zwart en/of zwart-wit. Als Tom klaar is met de kloppartij spring ie met zwiepende staart als een razende in de boom voor ons huisje. Terwijl ie daar aan de stam hangt, koelt ie wat af. Dan komt ie naar beneden en wandelt rustig, maar heel macho (hij wel, met zijn rode halsbandje) naar zijn luikje. Eenmaal weer binnen springt hij op de vensterbank, doet een laatste pleincontrole en gaat dan tevreden in zijn mand liggen. 's Avonds gaat Tom op pad. Hij heeft meestal ook nachtdienst. Wat ie dan allemaal uitspookt weten wij niet. Over Tom hebben we nog geen klachten gekregen. Geen nieuws is goed nieuws. Tom schijnt zijn werk naar ieders tevredenheid te doen.