Een Nederlandse journaliste / columniste van Turkse komaf, Ebru Umar, is in Turkije gearresteerd. Ze had zich kritisch uitgelaten over de Turkse dictator Erdogan. Niet bepaald handig om dan naar Turkije te gaan. Helemaal niet als ze een dubbel paspoort heeft. Al weet ik dat niet zeker. Of wil ze een soort proefproces uitlokken over vrijheid van pers en/of meningsuiting? Ze had al eerder veel dreigberichten ontvangen, nadat ze het vieren van de ramadan in Turkije op satirische wijze had beschreven. Turken hebben blijkbaar geen gevoel voor humor.
Hier in Nederland maken politici erg druk over de arrestatie. Blijkbaar weten zij niet dat er meer dan 2.000 mensen in Turkije gevangen zitten om soortgelijke redenen.
Opgepakt worden in Turkije, daar hoeft mevrouw Merkel niet bang voor te zijn. Ze is goede vrienden met Erdogan. Ik weet niet wat ik achter die relatie moet zoeken. Merkel doet zo overdreven krols als het over Turkije en vluchtelingen gaat. Nogal vreemd als je weet dat het boek van Hitler Mein Kampf een regelrechte bestseller in Turkije is. Politici zijn wat dat betreft erg onbetrouwbaar en werken met driedubbele agenda's.
Vooral in Italië is het erg. Daar zijn, volgens een rechter, alle politici corrupt. Degene die dat niet zijn, zijn geen echte politici. In Nederland zijn vooral VVD'ers en PvdA'ers onbetrouwbaar en/of corrupt. Daarbij reken ik de PVV tot de rechter vleugel van de VVD. Ze geven een heel andere invulling aan het woord liberaal en sociaal. Een invulling waarin zij zelf centraal staan.
Nog niet zo lang geleden besloot een aantal landen, waaronder Turkije, de IS te gaan aanvallen in Syrië. En wat doet Turkije? Dat land gaat in plaats van de IS de Koerden bombarderen. De andere landen vinden het blijkbaar goed, dat burgers, waaronder veel vrouwen en kinderen, gebombardeerd worden. Maar ja, Turkije is geen IS (vindt men) en Erdogan geen Asad. Zegt men. Maar daarmee ben ik het niet eens. Dat mag toch wel?