Scooters opvoeren

..een snelle snor...

"Bedrijven die scooters opvoeren moeten hard worden aangepakt", aldus de PvdA. Ten tijde van onze tweewielerzaak voerden we ook bromfietsen en scooters op. Op verzoek van de klanten. Dus niet stiekem, want dat zou tot nare verrassingen hebben kunnen leiden. Sommige klanten reden dagelijks flinke afstanden door de eindeloos saaie Flevopolder met zijn kaarsrechte wegen. Daar wil je natuurlijk snel vanaf zijn. Dus was opvoeren populair.
De goedkoopste manier was het verwijderen van de bekende prop in de uitlaat. Dat was/is het bekende paardenmiddel dat technische ambtenaren bedacht hebben om de standaard snelheid in te dammen tot zo'n 45 km/uur. We verwijderden ook vaak de varioring. In andere gevallen was er een elektrische begrenzer. Een kwestie van een stekkertje lostrekken en (sneller) rijden maar. Vaak hoor ik al aan het uitlaatgeluid of zo'n ding ontdaan is van de begrenzing is. Vanaf de fabriek reden die tweewielers standaard al bijna 55 tot 60 km/uur. In veel andere landen mag dat.
Sommige klanten hadden meer geld over om hun tweewieler sneller te laten rijden. We verkochten voor hen speciale cilinders, carburateurs, uitlaten, krukassen, lagers, koppelingen, rollertjes en elektronica, die een scooter of brommer met gemak boven de 100 km/uur kreeg. Dat snelspul was gewoon te koop bij onze reguliere leveranciers. De standaardonderdelen werden vervangen door speciale race versies van o.a. Polini, Top, Metrakit en Malossi. Tijdens het vervangen zagen we vaak sporen van eerder geknoei. Met inrij-instructies en vrijwaring voor ons bedrijf en zonder garantie (moest men allemaal voor tekenen) werd de tweewieler opgeleverd. De klant was toen (1999-2000) gemiddeld zo'n 450 tot 500 gulden kwijt aan die race-grappen. De betreffende klanten waren vaak geen opgeschoten tieners, maar zo op het oog rustige volwassenen. Met geld. Als demo hadden we een flink gekietelde Yamaha Neos staan.
Eerlijk gezegd hebben we nooit iets gehoord over ongevallen waarbij slachtoffers zijn gevallen. Wel over in de soep gedraaide blokken, omdat men zich niet aan de inrij-instructies had gehouden. En over in beslag genomen tweewielers. In een paar gevallen kwam men na het opvoeren binnen een week lopend naar de zaak (het racespul was gedemonteerd en in beslag genomen) met de opdracht de boel opnieuw van race-onderdelen te voorzien.... Saillant detail : een oom agent uit Almere bood ons een keer in beslag genomen racespullen te koop aan. Maar daar zijn we dus nooit aan begonnen.

.. een snelle snor op een snelle snor....

Ook de snor-tweewielers werden opgevoerd. Van de snorscooters en -brommers vervingen we op dringend verzoek de standaard cilinder met zuiger voor een van een bromfietsversie. Met die laatste versie kon men dan veel meer doen om hem nog sneller te laten rijden.
Zelf heb ik een keer zo'n aangepaste snorscooter gekocht. Een Peugeot Vivacity. De eigenaar reed dagelijks van Almere naar Amsterdam. Dat blokje (met een standaard cilinder en proploze uitlaat) heb ik maar geknepen, om problemen met de Hermandad te voorkomen. Dat ding reed met gemak 60 km/uur, maar de remmen leken nergens naar.
Tja, er moest ook soms geremd worden. Er werd extra geattendeerd op de beperkte remcapaciteit. Immers, de meeste waren niet berekend op dergelijke hoge snelheden; het dubbele van de toegestane.
De Pvd(elektrische)Auto wil dat gaan verbieden. Lekker belangrijk. Alsof alle sociale misstanden in ons land al zijn opgelost.