Een advocaat is ook een deskundige. Althans, dat verwacht ik. Laatst hoorde ik een advocaat over zijn cliënt het volgende zeggen : "Hij was een zeer aardig iemand, met een grote sociale inslag. Hij was net vader geworden en die rol lag hem erg goed. Ik mocht hem wel." De cliënt was een vuurwapengevaarlijk sujet, een vaste bajesklant die even eerder was geliquideerd. Maar ach, de advocaat zal het ongetwijfeld beter weten dan ik. Ik ben nu eenmaal geen deskundige in het Nederlands recht.
Een dorpsbewoner heeft last van katten. Ze lopen zijn huis in en uit. Waarom? Omdat hij ze geregeld te eten en te drinken geeft, de deur wagenwijd openzet (ook 's winters) en dozen buiten geplaatst heeft, waarin ze kunnen overnachten. Hij heeft vaak geprobeerd ze weg te jagen, maar vreemd genoeg (?) zonder succes. Als blijk van dank mauwen ze de hele dag en poepen en piesen ze in zijn tuin. Ook dat vindt de bewoner niet leuk.
Die bewoner met zijn kattenprobleem doet me denken aan onze regering en het vluchtelingenprobleem. De dames en heren politici hebben de deur voor hen wagenwijd opengezet, zorgen voor onderdak en eten en beklagen zich vervolgens over de overlast en het feit dat ze niet weg willen. Maar ja, dat valt allemaal onder hogere politiek. Ook daar ben ik geen deskundige in.