 |
| Fenna's eigen plekje |
Met al onze honden hebben we, met succes, dezelfde leermethode gevolgd. Die begint ermee, dat de pup rustig moet zijn. Honden merken snel dat er veranderingen op til zijn en reageren daarop. Als de hond rustig is, krijgt ze van ons het commando 'plaats' te horen. Als ze (ook weer rustig) op haar plek ligt (mand of bench), dan krijgt ze het woord 'oppassen' te horen. Terzijde : de mand of bench is een veilige plek en geen strafbank! Vervolgens gaan we weg. In het begin niet echt weg, maar even. De kunst is terug te keren voordat ze gaat piepen of blaffen. Als dat lukt belonen we haar. En anders wordt ze gecorrigeerd en begint het ritueel opnieuw. De afwezigheid wordt geleidelijk uitgebouwd. We hebben ook stiekem geluisterd, ook wanneer we terugkwamen. Zelfs de buren werden ingeschakeld, om erachter te komen of de hond zich netjes gedragen heeft. Ten tijde van de cassetterecorder maakten we opnames in huis, die we later beluisterden. We hoorden soms de bel, de brievenbus of de telefoon en konden achteraf horen of de hond op die geluiden reageerde.
Omwille van de regelmaat lieten we onze honden nooit langer dan 4 uur alleen. En dat verliep meestal probleemloos. Er werden geen spullen kapot gemaakt en ook niet in huis gepoept en/of gepiest. Trainen, trainen en nog eens trainen. Maar daar heb je dan zijn leven lang het gemak van.