Als iemand mij vraagt iets voor hem te doen, dan krijgt ie van mijn kant eerst ook vragen. Het zal wel met mijn voormalig werk als adviseur te maken hebben. De 'klant' heeft het recht mij een vage opdracht te geven. Aan mij de taak om hem helder te krijgen. Als ik na de gekregen antwoorden nog twijfel, maak ik een concept of een globaal ontwerp. Veel mensen hebben moeite met visualiseren. Dus teken ik het voor ze uit. Gevolg ervan is aanpassingen. En weer vragen van mijn kant. Zo heb ik onlangs ook een hekwerk voor iemand gemaakt.
Tijdens de uitvoering, het plaatsen van de palen, het zagen en het schroeven kwamen toch weer aanpassingen. Ik vond het prima. Maar ik toonde ook een prijskaartje : zoveel gaat het extra kosten, zowel financieel als qua tijd. Dus kon het gebeuren dat bepaalde aanpassingen toch maar niet doorgevoerd werden en andere wel. Dat hing ook af van de stand van zaken van het werk. Ik was niet van plan een half hekwerk af te breken om het heel anders te doen. Maar als de aanpassing probleemloos ingevoegd kon worden, deed ik het wel. En anders parkeerde ik hem voor als het hekwerk klaar zou zijn.
Eigenlijk was ik net zo bezig als op werk. Met dit verschil : ik maakte geen data- en/of functiemodel. Maar voor de rest wel projectmatig, gefaseerd en beheersbaar voor zowel mij als de opdrachtgever. Ik hield een minimum aan overtollig hout en schroeven over. Ook dat stemde de 'klant' tot tevredenheid.
Leuk om mijn vakkennis en vaardigheden in mijn vrije tijd zo toe te passen. Helemaal leuk als men de manier van uitvoering als helder en plezierig ervaart.