Zo'n assessment vond ik vaak één grote komedie. Ik moest een keer met een lastige klant praten. Toen ik haar kantoor binnenkwam, werd ik niet begroet en ging ze gewoon verder met haar werk. Ik begon toen met de mededeling dat ik niet gediend was van haar onfatsoenlijk gedrag en dat ze een nieuwe afspraak mocht maken als ze een beter humeur had. Toen ik weer opstond, draaide ze opeens bij. Tja, je moet natuurlijk niet gaan zitten wachten totdat zo'n arrogante kakmadam tijd voor je heeft.
Ik kreeg ook te maken met vervelende medewerkers en slecht nieuws gesprekken (ontslag). Telkens weer vroeg ik mezelf af wat ik zelf wel of niet leuk zou vinden, als ik aan de andere kant van de tafel gezeten zou hebben. Tja, zo ging het vaak : partijen tegenover elkaar. Vreemd, omdat je samen iets bij een bedrijf doet. Dat geldt dus ook voor minder leuke situaties. In een rollenspel gaf een directeur mij de opdracht een manager te ontslaan, omdat hij (opeens) niet functioneerde. De manager werkte al ruim 25 jaar bij het bedrijf en had tot dan ook van dezelfde directeur goede beoordelingen gekregen. Ik was het oneens met opdracht van de directeur, want de manager heeft al die tijd onder zijn supervisie goed gefunctioneerd. En als dat nu niet meer zo zou zijn, dan moet de manager eerst de kans krijgen op verbeteren. Anders heeft ook de directeur boter op zijn hoofd. Nou, dat was dus allemaal niet de bedoeling, ik moest gewoon een slecht nieuws gesprek aangaan. Of wel : een smerig zaakje beginnen en verdedigen. Het waren vaak onrealistische cases en soms ook gevallen die tegen mijn inborst indruisten. Maar ja, helaas worden dat soort smerige spelletjes in menig bedrijf wel vaak gespeeld. Ik heb me er in alle gevallen aan weten te onttrekken.
Ik moest ook een paar keer werkruimten indelen. Een van de ruimte was van een overslagbedrijf. Goederen in en goederen uit en personeel in de gaten houden. Doelmatigheid, efficiëntie en beheer kwamen dan om de hoek kijken. Een kwestie van het boerenverstand gebruiken.