Contactarm: ,,ut doet ut wél", ,,ut doet ut níet", ,,ut doet ……"
Nee,
..... dit kopje verwijst niet naar de man/vrouw die samen met zijn/haar
vrouw/man de lampjes van de richtingaanwijzers van de caravan
controleert want hieronder ,,doet iets ut écht niet!”. Onlangs, bij het
wegbrengen van onze caravan naar een voorseizoen-campingplaats, moest ik
opeens weer denken aan het citaat van Willem (Stekkerdoos, 14 mrt.:
,,In een steenkoude wind en op een dito stoep, heb ik de doos
gedemonteerd”.
|
...lampje doet ut niet... |
Ja, die situatie herken ik wel want dat soort
ongein schijnt altijd te moeten gebeuren op de meest ongelegen momenten.
Gelukkig heeft jouw consequente 'drupje olie', op de boutjes en
moertjes van de montageplaat je een hele hoop ergernis, tijd, en het
vervangen van moeizaam afgezaagde boutjes bespaard. Verwaarlozing van
onderhoud is olie-dom maar jij was dus olie-slim. Vaktechnisch gesproken
heb ik de overbekende stekkerdoos op een trekhaak van een auto, in
combinatie met de stekker van een aanhanger, altijd een 'contact-arme'
relatie gevonden. Contactarm, omdat soms zomaar opeens het contact wordt
verbroken en de verlichting van je aanhanger uitgaat. Als dat dan ook
nog eens 's avonds op een donker landweggetje gebeurt tast je over de
oorzaak daarvan letterlijk en figuurlijk in het duister. Als die
stekkerdoos en stekker al ...-tig jaar op dezelfde plek zitten kan ik
mij dat 'opeens' wel voorstellen want corrosie, oxidatie, of gewoon
'roest' op de aansluitingen is dan vaak de boosdoener. Toch heb ik ooit
met onze nieuwe caravan óók meegemaakt dat ik, ondanks de
“standaard-caravanlampjes-controle” thuis, na nog geen 10 minuten rijden
op de snelweg door een (vriendelijke) medeweggebruiker werd
gewaarschuwd dat er 'iets' niet in orde was met de verlichting van de
caravan. Het 'knipperen' met duim en wijsvinger, door de passagier van
de ons passerende auto, was voor ons voldoende duidelijk. Er zijn ook
mensen die op een heel andere wijze 'contact' met je maken voor het
doorgeven van zo'n storing: n.l. met één vinger op hun voorhoofd! Ik kan
me overigens heel goed voorstellen hoe het voelt als een auto- of
caravanbestuurder, zonder richting aan te geven, pal voor je neus
onverwacht van de rechter naar de linker rijbaan gaat, waarop je zelf
net van plan was een voorganger in te halen. Na de gebruikelijke
krachttermen passeer je dan even later, met of zonder
'vinger-bewegingen', de vermeende ‘hufter’/'hufter-in/-es' terwijl deze
zich van geen kwaad bewust is want de contactdoos op de trekhaak was
weer eens de boosdoener. Er rijden dagelijks veel aanhangers rond met
niet- of slecht functionerende contacten in/tussen de
trekhaak-contactdoos en de stekker van de aanhanger-aansluiting en ze
zijn een gevaar op de weg. Al geruime tijd loop ik rond met een idee
voor een ander soort contactdoos met 99,9 % contact-garantie maar het
‘aanvechten’ van een bestaand patent is geen eenvoudige zaak. Het kost
gegarandeerd handen vol geld en daarom ben je, met een veel te klein
budget, al gauw 'een roepende in de woestijn’. Als een ‘revolutionair’
idee wél wordt geaccepteerd moet je er niet raar van opkijken als het
zomaar opeens van iemand anders blijkt te zijn die er (toevallig?!) nét
iets eerder mee op de proppen was gekomen. (zie vervolg).
Fan-tilator