Contactarm: ,,ut doet ut wél", ,,ut doet ut níet", ,,ut doet ……"
Nee,
 ..... dit kopje verwijst niet naar de man/vrouw die samen met zijn/haar
 vrouw/man  de lampjes van de richtingaanwijzers van de caravan 
controleert want hieronder ,,doet iets ut écht niet!”. Onlangs, bij het 
wegbrengen van onze caravan naar een voorseizoen-campingplaats, moest ik
 opeens weer denken aan het citaat van Willem (Stekkerdoos, 14 mrt.: 
,,In een steenkoude wind en op een dito stoep, heb ik de doos 
gedemonteerd”.
  | 
| ...lampje doet ut niet... | 
Ja, die situatie herken ik wel want dat soort 
ongein schijnt altijd te moeten gebeuren op de meest ongelegen momenten.
 Gelukkig heeft jouw consequente 'drupje olie', op de boutjes en 
moertjes van de montageplaat je een hele hoop ergernis, tijd, en het 
vervangen van moeizaam afgezaagde boutjes bespaard. Verwaarlozing van 
onderhoud is olie-dom maar jij was dus olie-slim. Vaktechnisch gesproken
 heb ik de overbekende stekkerdoos op een trekhaak van een auto, in 
combinatie met de stekker van een aanhanger, altijd een 'contact-arme' 
relatie gevonden. Contactarm, omdat soms zomaar opeens het contact wordt
 verbroken en de verlichting van je aanhanger uitgaat. Als dat dan ook 
nog eens 's avonds op een donker landweggetje gebeurt tast je over de 
oorzaak daarvan letterlijk en figuurlijk in het duister. Als die 
stekkerdoos en stekker al ...-tig jaar op dezelfde plek zitten kan ik 
mij dat 'opeens' wel voorstellen want corrosie, oxidatie, of gewoon 
'roest' op de aansluitingen is dan vaak de boosdoener. Toch heb ik ooit 
met onze nieuwe caravan óók meegemaakt dat ik, ondanks de 
“standaard-caravanlampjes-controle” thuis, na nog geen 10 minuten rijden
 op de snelweg door een (vriendelijke) medeweggebruiker werd 
gewaarschuwd dat er 'iets' niet in orde was met de verlichting van de 
caravan. Het 'knipperen' met duim en wijsvinger, door de passagier van 
de ons passerende auto, was voor ons voldoende duidelijk. Er zijn ook 
mensen die op een heel andere wijze 'contact' met je maken voor het 
doorgeven van zo'n storing: n.l. met één vinger op hun voorhoofd! Ik kan
 me overigens heel goed voorstellen hoe het voelt als een auto- of 
caravanbestuurder, zonder richting aan te geven, pal voor je neus 
onverwacht van de rechter naar de linker rijbaan gaat, waarop je zelf 
net van plan was een voorganger in te halen. Na de gebruikelijke 
krachttermen passeer je dan even later, met of zonder 
'vinger-bewegingen', de vermeende ‘hufter’/'hufter-in/-es' terwijl deze 
zich van geen kwaad bewust is want de contactdoos op de trekhaak was 
weer eens de boosdoener. Er rijden dagelijks veel aanhangers rond met 
niet- of slecht functionerende contacten in/tussen de 
trekhaak-contactdoos en de stekker van de aanhanger-aansluiting en ze 
zijn een gevaar op de weg. Al geruime tijd loop ik rond met een idee 
voor een ander soort contactdoos met 99,9 % contact-garantie maar het 
‘aanvechten’ van een bestaand patent is geen eenvoudige zaak. Het kost 
gegarandeerd handen vol geld en daarom ben je, met een veel te klein 
budget, al gauw 'een roepende in de woestijn’. Als een ‘revolutionair’ 
idee wél wordt geaccepteerd moet je er niet raar van opkijken als het 
zomaar opeens van iemand anders blijkt te zijn die er (toevallig?!) nét 
iets eerder mee op de proppen was gekomen. (zie vervolg).
Fan-tilator