Volgens het streekblad Flevo Post sterven de Airgunners die
jaarlijks in Dronten de dodenherdenking en Bevrijdingsdag bijwonen uit. Nou,
nou, dat klinkt alsof het een prehistorisch diersoort betreft en het onze schuld is. Een andere
woordkeus voor het alsmaar kleiner worden van de groep ware meer respectvol
geweest. Old soldiers never die, maar respect schijnt wel uit te sterven.
Als zoon van een oorlogsveteraan, heb ik veel tijd en energie
gestoken in de levensloop van mijn vader in het algemeen en die bij de
Onderzeedienst in het bijzonder. Ik heb wel op uitnodiging de Traditiekamer van
de OZD in Den Helder mogen bezoeken en foto’s en verhalen afgestaan voor
documentaires van Kees Maaswinkel over de O19 en later over de Hell ships. Voor het overige ben ik als serieuze belangstellende nooit ergens voor uitgenodigd.
Hier in Dronten zoekt men naarstig naar een nieuwe invulling
voor het fenomeen Airgunners. Er zijn veel mensen die erg geïnteresseerd zijn
in die periode. Velen houden oud militair materieel uit die periode
operationeel. En dan zijn er nog de geïnteresseerde nazaten. Het lijkt me ook
logisch om het vaandel over te dragen aan een volgende generatie, zodat deze
belangrijke traditie en de herinneringen in ere gehouden kunnen worden.