 |
| Groeten uit Holland |
Volgens mijn statistieken heb ik de laatste tijd lezers uit Rusland en Turkije. Ik geef toe, dat ik weleens iets over meneer Poetin schrijf en zijn onnavolgbare manier van politiek bedrijven. En over de Turkse regering met meneer Erdogan aan het hoofd, die wars is van kritiek in wat voor vorm dan ook. Mag je vandaag, op 1 april, een grap met Erdogan uithalen? Of belandt zo'n iemand dan ook in de gevangenis om dagelijks gemarteld te worden? "Meneer Erdogan, uw gulp staat open!!" Erdogan buigt dan zijn hoofd voor een grappenmaker en dat kan dus helemaal niet. Want Erdogan buigt voor niemand. Dus nog voordat je '1 April!' kunt roepen lig je al kermend op de grond met een paar bewakers boven op je die je compleet in elkaar slaan. Ik vind Erdogan wel erg krampachtig en met weinig zelfvertrouwen bezig en dat eindigt meestal verkeerd. Hij wil koste wat het kost de Turkse bevolking stevig in de hand te houden. Maar meneer Erdogan vergeet dat hoe harder hij zijn vuist dicht knijpt, des te meer er door zijn vingers glipt. Totdat hij met lege handen staat.
Ik kan dit gerust schrijven, want ik ben niet van plan naar Turkije te gaan. Ik ga trouwens nooit bij mensen op bezoek die ik niet aardig vind. Ik ben dus ook geen 'getver, ik moet weer naar een verjaardag' figuur. Toch zou ik best eens wat vragen aan meneer Poetin willen stellen. Ik heb namelijk het idee dat hij Rusland graag weer groot zou willen maken. Zowel geografisch als als wereldmacht. In mijn ogen kiest hij daarvoor vaak de verkeerde aanpak. Ik geef toe : autonome groei is lastiger dan op sluwe en agressieve wijze landjes pikken. Maar op termijn is autonome groei een langer en leuker leven beschoren.
Op dit moment zou het Turkije van Erdogan zich het beste kunnen aansluiten bij het Rusland van Poetin.