Vanmorgen ben ik wat ramen gaan zemen hier in de buurt. Ik bedoel : mensen van in de 70 en in de 80 mogen van mij niet op een trap gaan staan balanceren. Nergens voor nodig met iemand als ik in de buurt. Om mij onduidelijke redenen kreeg ik tijdens het ramen zemen zomaar last van aandrang. Dus liet ik de boel de boel en haastte mij huiswaarts. Na een opluchtende zit op kamertje 100, stond ik op om de broek op te hijsen. Dat ging prima, totdat ik me een kwartslag draaide om bij het fonteintje mijn handen te wassen. Ik voelde op dat draaimoment plotsklaps een lichte ruk aan mijn riem, gevolgd door een plonzend geluid!
Ik keek naast me en zag nog net een stukje van mijn camera boven het waterslot uitsteken. Holy cow, een onderwatercamera! Het feit dat ik eerst had doorgespoeld gaf enige troost, zodat mij een shit camera bespaard bleef. Nu was ie 'alleen maar' nat. Ik kon het digitale apparaat aan het touwtje omhoog hijsen. Ik heb hem direct met (ongebruikt) wc papier droog gedept. Toen alsnog even de handen gewassen en daarna in de keuken op het aanrecht de accu en de geheugenkaart verwijderd. Toen nogmaals afgedroogd, dit keer met keukenpapier.
Daarna ben ik hem met de föhn te lijf gegaan. Uiteindelijk heb ik hem op hoop van zegen maar op droog keukenpapier op de verwarming gelegd. In hoopvolle afwachting van een positief resultaat van het droogproces, heb ik mijn zeemactiviteiten weer opgepakt en afgerond. Dus dit keer geen foto's.