onze dictator achter de tralies |
Er zijn nu eenmaal mensen, die, zodra ze een leidinggevende functie krijgen, zich enkel staande weten te houden door zich autoritair op te stellen. Hun wil is wet. Ze doen dat wegens gebrek aan de juiste bagage voor de functie en zoals dan later blijkt ook de verkeerde mentaliteit. Ze schrikken zich dood als dingen anders gebeuren dan zij willen en weten. Ze zijn bang geen controle meer te hebben over hun medewerkers.
Het pleit trouwens niet voor degene die haar of hem tot leidinggevende heeft benoemd. De leidinggevende in kwestie is ook niet lekker bezig. Waarschijnlijk zijn zijn/haar ambities louter gebaseerd op status en geld. Een regelrechte zielenpoot dus.
Ik heb me in een verstoorde bui ook wel eens negatief uitgelaten over een leidinggevende, die zich als een dictator gedroeg. Meneer chanteerde zijn medewerkers door te dreigen met slechte beoordelingen en zelfs ontslag. Op een dag zag ik per ongeluk in zijn agenda een afspraak staan voor de zondag : lesgeven op Zondagsschool!
In een gesprekje onder vier ogen heb ik hem gevraagd of ie soms les geeft op een zondagsschool. Hij reageerde trots en refereerde aan zijn gelovig leven. Toen vroeg ik hem, na wat voorbeelden van zijn wangedrag genoemd te hebben, waarom ie doordeweeks zo van God los was. Tot mijn verbazing begon ie te huilen. Hij gaf toe de functie niet aan te kunnen. Later heeft hij de directeur verzocht hem uit zijn functie te ontheffen. En aldus geschiedde.
Je leidinggevende een dictator noemen mag best. Maar dan onder vier ogen in een rustig gesprek. Maak er in elk geval geen ordinaire scheldpartij van waar anderen bij zijn. Dat kan je de kop kosten.