Omdat de locatie verdwijnt, de manege wordt gesloopt, is besloten al afgelopen vrijdag de soepmaaltijd te doen in plaats van eind van deze maand. Een buurtbewoonster heeft de andere soep, tomatensoep, gemaakt.
Gisteren maakte ik kennis met de hele groep. Er was ook een fotograaf van een lokaal blad aanwezig. Sonja had het blad geïnformeerd over de groep en de zoektocht naar een nieuwe ontmoetingsplek. Ik kreeg dus ook een kom erwtensoep. Om mij onduidelijke redenen gingen de gesprekjes aan tafel over Indo's en het lekkere eten. De erwtensoep werd trouwens vooraf gekeurd, door er een pollepel in te prikken. Die lepel bleef kaarsrecht in de pan staan, waarop Sonja's soep goedgekeurd werd. Normaal eet ik de erwtensoep met rijst en sambal. Maar dit keer smaakte de kom met enkel soep ook uitstekend.
Na de soepmaaltijd ben ik kleinzoon Luuk gaan ophalen van school. Hoewel ik voor zijn neus stond te wachten, keek het ventje constant over me heen. Hij had duidelijk iemand anders in gedachte, namelijk zijn mamma of oma. Zelfs toen opa vlak voor hem stond zag Luuk hem niet. Haha! Luuk was zeer blij toen ie mij wel zag. Helemaal omdat hij hoorde dat we naar oma zouden gaan. Onderweg vertelde Luuk opa van alles en nog wat. Zijn mond stond niet stil. Vlak voor aankomst in Dronten zei Luuk : "Opa ik ben nu moe van het praten. Jij ook?" Waarop opa lachend antwoordde : "Opa is moe van het luisteren Luuk." Want Luuk zit aan de kant van opa's nog goede oor en opa kreeg er gedurende Luuks verhalen geen woord tussen.