Een paar keer kwam ik in situaties terecht, waarin leidinggevenden geen kennis en/of ervaring hadden op het gebied van ICT. Zo kreeg ik twee keer te maken met een voormalig verkoper (respectievelijk in kleding en computeraccessoires) die hoofd van de computerafdeling was geworden. De een was via een IBM kruiwagen het bedrijf binnengereden. De ander was door zijn directie weggepromoveerd naar de ICT afdeling "omdat daar toch weinig gebeurt...". (iets wat ook veel zegt over de directie in relatie tot ICT). In een andere situatie kreeg ik te maken met een voormalig hoofd van een ziekenhuisafdeling. Toen ik deze mevrouw aan de telefoon kreeg en haar naar aanleiding van een vacature / opdracht wat vragen stelde over haar ICT afdeling, begon ze te stotteren en werd ze emotioneel. Ze bekende dat ze daar helemaal niet op haar plek zat en weg wilde. Ze wilde terug naar het ziekenhuis. Natuurlijk heb ik daarop ingespeeld tijdens mijn gesprek met de directeur. Gevolg was dat ik interim ICT manager werd en een collega binnenhaalde voor de opdracht.
Geen kennis hebben van en toch de leiding erover hebben. Zoiets kan alleen in de politiek, dacht ik. In alle gevallen bevond de informatievoorziening zich op een dramatisch laag niveau met veel stress en frustraties. Zelf gebruikte ik (uit mijn hoofd) het groeifase model van Nolan om snel een beeld te krijgen van de stand van zaken en adviezen uit te brengen om tot verbeteringen te komen.